Büyük bir duygu boşluğu içerisindeydim ve artık hiç kimsem yoktu çünkü ailemi bir hafta önce trafik kazasında kaybetmiştim . Kaza sonrasında ailemden sadece kalan ben olmuştum . Keşke o gün ben de ölseydim . Ben okuldan eve gelirken telefonum çaldı . Tanımadığım bir numaraydı birkaç kez kapattıktan sonra açtım ama o kötü haber malesef bana ulaşmıştı.
Ailemi bu kazada kaybetmiştim. Neden bu kadar kötü şeyler başıma geldi ki ne yaptım ben . Hayatımın kırılma noktası sanırım buydu . Aklıma ailemden bana kalan son şeylere bakmak için eve gittim ve annem ve babamın odasında aile resinlerimize ve albumlerimize baktım . Fotoğraflarımızı gördükce ağlamam daha da şiddetlendi .
Birkaç ay sonra
O malum olaydan sonra ilk defa dışarı çıktım . Etrafımda kimse yok gibiydi kalabalıktı ama bir anlamı yoktu . Herzaman gittiğim o kimsenşn uğramadığı parka gittim biraz da orda ağladım ama daha sonra babamın meşhur sözleri teker teker aklıma geldi .' Pes eden insanları hiç sevmem'.
Eğer bir insan birşeyler drb vazgeçiyorsa o inaan güçsüzdür
Bunları nasıl atlatıcağımı düşünürken burada çok anım olduğunu ve daha çok zorlanacağımı düşüneek en kısa zaman da başka bir yere gitmem gerektiğini düşündüm ama nereye gidebilirdim ki. İşte bu! Evet kesinlikle Kore evet hem oraya gitmeyi hep istemiştim . Babamın bankadaki bana ve kardeşim için ayırdığı parayı wona (kore para birimi) çevirdim ve ailemden kalan tüm eşyalarımı alıp Güney Koreye yolcuğa başladım . İlk defa ingilizce konuşabilmem işime yarayacak inşallah kafam karışmaz .
Artık Kore deyim ve bir okula başlamam gerek kaldığım yerden devam edicem
*****
' Babacım bana yardım et olurmu beni hiç yalnız bırakma tek varlığım sensin'diye derin bir iç çektikten sonra okuluma girdim . Daha ilk günüm ama korece bilmiyorum ne yapıcam sadece kore filmlerinden öğrendiğim birkaç kelime .
Ama bunu da yapamayacağımdan şüphem yok.
Fighting! ! ( savaşalım )
Okula ilk girdiğim zaman sanırım erken gelmiştin ki kimse yoktu sınıf isimleri normal yazıyla yazıyordu . Oo! İşte sınıfım buldum dedim ve sınıfın kapısını yavaşca açarak içeriye girdim. Oo hayır birileri benden önce davranmış peki bu kim? İngilizce biliyordur umarım diyerek . İngilizce korece karışık kendimi tanıtmaya çalıştım . O da zor durumda olduğumu anlamış olucak ki küçük bir tebessüm den sonra bana korece öğretebileceğini söyledi. Adı Taehyung tu ve sınıfın başkanıydı vay canına bu çok havalıydı .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
♡♥Benim Biasım ♥♡
FanfictionBTS, GOT7 , ASTRO, UP10TİON , EXO , SEVENTEEN, MONSTAX, BAP, KARD VEEE DİLEDİĞİNİZ TÜM BİASLAR HAKKINDA HAYAL ET! ! ! ! ! ! ! ! !
