Zor Görev ♥ [KISA SÜRELİĞİNE ASKIDA]

ZG-Gerçekler ♥

MEDİA: AMY 

AMY

 Stephen'den anahtarları aldığım gibi eve gittim. Hala aklımda o sürtüğün benle olan sorunu vardı. Ne istemişti ki benden? Neden bana böyle bir şey yaptı? Kafamı ayrıca kurcalayan sorunlardan biri de Charlie'nin Isabella ile olan sorunuydu. O kızın galiba tek sorunu da Charlie ile de değildi. Stephen ile aralarında kesin bir şey var. Çünkü Stephen'nin o kıza bakışını en son çok küçükken görmüştüm. Sonrada ona aşık olduğunu söylemişti. Stephen Isabella'ya aşık olmuş mudur sizce?

Bunları düşünmeyi bırakıp kendimi sıcak suyun altına bıraktım. Artık daha mantıklı düşünmeliyim. O sürtüğü alt edecek bir şeyler bulmalıyım. Bu sefer onu derinden etkileyecek şeyler. Kiminle uğraştığını bilmiyor daha sürtük. Kendi düşüncelerimle boğuşmayı kesip banyodan çıktım.

Hızlıca üstümü giyip yatağıma uzandım. Ne uyuyordum ne de bir şeyler düşünüyordum. Sadece boş boş tavana bakıyordum. Bugün eve gelen hizmetçi iyi temizlemiş etrafı. Yani, normalin iki katı para aldı. Yoksa kadın da evi temizleme taraftarı değildi. Her neyse. Birkaç saat sonra Stephen içeri girdi. Yavaşça yanıma gelip benim gibi uzandı.

-İyi misin? diye saçma bir soru yönelttim. Fazlasıyla içki kokuyordu. Gündüzün bir vaktinde hangi akılla içmişse artık. Bu neden bu kadar alkoliğe bağladı ki durumu? Kesin bir sıkıntısı vardı. Umarım aşk meşk olayları değildir. Altından kaldırmak çok zor oluyor.

-Nasıl görünüyorum ki?

Kesinlikle berbat. Sarhoşken ağzından laf almayı deneyebileceğimi düşündüm. Sırlarını erkeklere açan biri değildir Stephen. Genellikle benimle paylaşır, kendini daha iyi hissetmesine yardımcı olurdum.

-Berbat. Isabella ile kavga falan mı ettiniz?

-Bilmiyorum.... Çok fazla üstüme geliyor ve bu beni geriyor.

İnanamıyorum. Bu kadar heyecanlanacağımı bilmezdim. Umarım çıkarlar. Biraz bela çeken bir tip ama olsun. Hoş biri ve tam Stephen tarzında. Umarım Stephen de kızı kullanıp atmaz. Böyle insanlardan nefret ediyorum. İnsanlarla oynayıp bir çöpmüş gibi atmak… Çok iğrenç bir durum. Stephen’den bildiğim kadarıyla konuşuyorum. Anlarsınız birazdan.

-Dinle, ona nasıl baktığını gördüm. Yıllardır seni hiç böyle görmemiştim. Gözünün içi parlıyor, gerçekten gülüyorsun ve rahat takılıyorsun. Onun da Ross gibi olmasını istemiyorum.

-O sürtüğün adını ağzına alma! dedi adeta tıslarcasına. Korkmuştum ve başka bir şey demedim. Korkmamın sebebi ise Ross tam bir fahişeydi. Geçmişte Stephen’i bir çöp olarak kullandı ve aldattı. Ondan beri zaten hayatı berbat. Hiçbir kıza aşık olmadı ve o fahişe yüzünden bütün kızlardan intikam almak için onları kullandı. Gerçekten Ross’u unutması için çok çabaladım. Bütün yaz tatillerinde onunlaydım, daha iyi hissetmesi için… İşte bu yüzden biz kuzenden öte, kardeşiz. Isabella’nın Ross gibi olacağını sanmıyorum. Hatta Charlie’nin bile… Ama gözlemlerime göre Isabella hassas biri. Sıkıntı da burada ya. Stephen için zorlu bir dönem başlıyor desenize… 

♣♣♣♣GEÇMİŞ STEPHEN♣♣♣

Onunla gerçekten mutluyum. İlk defa birine aşık oldum ve bu duyguyu tattım. Teşekkürler Rossie. Teşekkürler bebeğim. Kendi kendime söylenmeyi bırakıp aşağıya indim. Bir an önce onun yanına gidip kokusunu doya doya içime çekmek, onu öpmek istiyorum. Ross benim sevgilim, sizin de anladığınız üzere ve 10 aydır sevgiliyiz. Onu gerçekten çok seviyorum ve benim ilkim o. Onun da ilki ben olmuştum. Amy'e bu gece eve gelmeyeceğimi söyleyip anneme bir şey çaktırmaması gerektiğin söyledim. Sonunda Ross'un yanına gelmiştim. Anahtarı bende olduğundan kapıyı çalıp onu rahatsız etmek istemedim. Yavaşça kapıyı açıp Ross'un odasına doğru ilerliyordum. Kapıya ne kadar yaklaşırsam o kadar çok sesler gelmeye devam ediyordu. Tahmin ediyorsunuzdur. İğrenç iğrenç seslerdi. Lütfen tahmin ettiğim şey olmasın Tanrım! Lütfen diye sayıklamaya başladım. Sesler daha da netleşince kendi adımı da duyar gibi oldum. Ross, beni aldatmıyordur. O beni çok seviyor, biliyorum. Yoksa bana kalbini niye açsın ki. O benim meleğim. O benim her şeyim. Kapının yanına gelip sesleri dinlemeye koyuldum.