POVKarina Dzisiaj postanowiliśmy pójść w końcu do tej wytwórni. Mieliśmy tam na 13.00 a jest 10.00. Z niechęcią wstałam. Na dzisiaj przygotowałam ten strój:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
(Bez torebki) Gdy już się przebrałam zjadłam płatki. Po wykonanej czynności, sprawdziłam moje social media. Spytacie się co z Kamemberem? Niestety okazało się że to był pies małej dziewczynki. Oczywiście oddałam go, bo chciałam żeby była szczęśliwa. Spojrzałam na zegarek. 12.15. - Nika rusz się, bo zaraz się spóźnimy! - krzyknełam. - Stoję za tobą gnido! - odpowiedziała. Była ubrana w to:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
(Bez okularów i torebki) -Okej! To idziemy! - Dobra nie wrzeszczmy tak. - dodała. Wyszliśmy z domu. Oczywiście zamykając go. Do wytwórni mamy jakieś pół godziny. Na miejscu.... - Ale to duże. - oznajmiłam. - My się zgubimy. - odrzekła moja siostra. Weszliśmy do środka. Tutaj jest pięknie! Wszystko w stylu nowoczesnym. Podeszliśmy do recepcji. - Dzień dobry, wie pani gdzie możemy znaleźć pana Torińskiego? (Nazwisko z dupy - aut.) - spytałam recepcjonistki około 30 lat. - Tutaj w prawo i ostatnie drzwi po lewej, czyli sala 143. - odrzekła i wróciła do komputera. Tak jak nam powiedziała tak zrobiliśmy. Po chwili byliśmy już w gabinecie. - Dzień dobry, wy zapewne to Karina i Nikola Jabin? (Kolejne nazwisko z dupy - aut.) Siadajcie. - powiedział pan ok. 40 lat. - Tak to my. - odpowiedziała moja siostra. - Dobrze, a więc tak jeżeli chcecie z nami współpracować to musicie to pod podpisać. - podsunął nam kartkę. Zaczełam wszystko uważnie czytać. Wiem że są oszuści na tym świecie i chciałam się upewnić. Na szczęście wszystko był okej. Podpisaliśmy. - Chciałbym żebyście teraz coś nam zaśpiewały. Zgadzacie się? - spytał. - Nie ma problemu. - tym razem to Nika się odezwała. Szliśmy korytarzami, weszliśmy do jakiegoś pomieszczenia. Zaczeliśmy śpiewać seeyouagain. Ja zaśpiewałam cześć z rapem a Nika tam gdzie była melodia (?). - Macie naprawdę wielki talent, cieszę się że będziemy współpracować. - oznajmił pan Toriński. - Przyjdzie do nas w środę. (Dla nie wiedząc dziś jest niedziela - aut.) - dodał. Od razu gdy wyszłyśmy z budynku zaczełyśmy piszczeć ze szczęścia. W domu... Do domu wróciliśmy około 19.00. Poszłam do pokoju. Zakluczyłam go. Przypomniało mi się o moich rodzicach (tych co zgineli wypadku samochodowym - aut.). Zaczełam płakać. Umyłam się i przebrałam w piżame. Wskoczyłan do łóżka i znów zaczełam płakać. Jakoś o 00.00 zasnełam.
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※ Kolejny rozdział. Mam nadzieję że wyszedł. Przepraszam za błędy.
