Saklambaç

17.bölüm

Multi de Yaser var:):):):). Keyifli okumalar . Desteğinizi eksik etmeyin okuyucularimm*-*

Beyazlık...
Temizlik. Saflık. Masumluk. Hepsinin simgesi gibi.
Ama burası bana böyle gelmiyordu. Korkuyordum ...

Etrafımda kimse yoktu. Annem babam hiç kimse . Yine tek basimaydim. Neden hep böyle tektim. Hep içimde bir boşluk vardı.Annem öldükten sonra bunu kalbimde daha çok hisseder olmuştum.

Annem artık yanımda değildi zaten babam sanki beni sevmiyormuş gibi hiç yanimda durmuyordu. Neden, neden...

Agliyordum. Artık dayanamıyorum bu dünyaya bu boşluğa dayanamıyorum. ANNEM ANNEM nerdesin ne olur gel ne olur beni de burdan kurtar. Başımı yere  koyup ağlamaya başladım.

Biri geldi. Saçımı okşuyor . O kadar nazik şekilde yapıyor ki sanki canımı acitmak istemiyormuş gibi. Yavaşça başımı yerden  kaldirdim.

İnanamıyorum o burda. Annem annem burda . Hemen boynuna atladım . Oda hemen bana sarıldı. Ona bu şekilde ne kadar süre sarıldım bilmiyorum ama suan çok mutluyum.

Annemden yavaşça ayrılıp "Anne ne olur beni de yanında götür beni kurtar burdan " dedim . Ama o biranda arkasına döndü ve gitti bağırmaya çalışıyorum ama sesim çıkmıyor.

Sonra birden birisi adımı söyledi . Etrafıma baktım . Ama kimse yoktu.....

Yavaşça gözlerini açtım. Karşımda Yaser  vardı . Bana sürekli adımı söylüyor ve endişe ile bakıyordu. Ne yani Yaser benim için endiselenmis miydi.

Dogrulmaya çalıştım ama karnıma bir sancı girdi. Ahh diye bağırdım. Yaser endişe ile "Erva yerinden kıpırdama dikişlerin daha çok yeni . O yüzden ben gelene kadar uzan" deyip  hızla kapıdan çıktı.

Bende elimi yavaşça  yaranin üstünde gezdirdim.  Ama bir şey göremedim.  Acaba kaç gün geçmişti.  Ne kadar yatmistim.

Ben bunları düşünürken birden odaya ilk Melih daldı ve bana doğru koştu . Sarilcakken Yaser"Melih  dikişleri daha çok yeni . Ani hareketler yaparsan canı aciyabilir " diye söyleyince Melih ona sert bir bakış atıp hemen yanıma gelip ellerimi tuttu.

"Nasılsın ufaklık. Sana bir şey olcak diye kafayı siyircaktim" deyince artık tutmakta zorlandığım gözyaşlarım akmaya basladi.

"Siist ufaklık geçti artık çok iyisin . Bak ben hep senin yanındayım. Sana bir daha bir şey olmasına izin vermeyeceğim" dediğinde sadece "Ben ö-zür dilerim üz-günüm böyle olma-sını hiç is-temezdim Me-lih" deyip hem hıçkırıyordum hem de ağlıyordum .

Melih bu sefer dogrulup alnimdan öptü . "Hiç bir şey senin suçun değil herşey geçecek " dediginde ona minnetle baktim.

Gözüm Seymenle Çisemi aradı.  Onlarda içeri girdiler ama yanlarında orta yaşlarda bir adam vardı . Bugün hastamız nasıl deyince onun doktor olduğunu anlamıştım.

Doktor beni muayene ettikten sonra Yasere dökerek verdiğim ilaçları hiç aksatmamissiniz. Bu verdiğim ilaclar da da bu hassasiyeti gösterirseniz hastamız bir haftaya ayağa kalkabilcek dediginden çok mutlu olmuştum .

Doktor çıktıktan sonra Seymenle Çisem yanıma geldiler. İkiside çok mutlulardi.  Çisem "Erva canim bizi çok korkttun" deyince ona üzgün gözlerle baktım.

Seymen "Kardeşim sana bir şey olcak sandım. Zaten bir tanecik kardeşim var "deyince elimi yavaşça kaldırıp Seymenin elini tuttum.

"Üzgünüm ama size söz olsun çabuk ilesecegim " dedim .Seymen tamam ben bu anlaşmayı sevdim  odadakilere ne dersiniz deyince hepsi gülmeye basladi.