Blackphantom {WATTYS 2017}

CHAPTER 38

CLAIRE'S POV

Saktong 8:00 pm. papunta na kami sa bahay nila Carlo Domingo. Magkakasama kami ni Michael, Theo at Angelika.

All of us wear black and a white dress. We also bring flowers.

"Michael, pano daw namatay si Carlo? At kailan siya namatay?"- tanong ni Angelika.

Katabi ko si Michael at Angelika. Si Theo naman katabi ng driver.

"Tumawag ang mayordoma nila sakin, kahapon daw siya binawian ng buhay. Sabi rin niya si Elizabeth ang pumatay kay Carlo. Hindi daw nila alam kung papano kasi nakita na lang nilang nakabulagta si Carlo sa kwarto niya matapos daw siyang bisitahin ni Elizabeth."- aniya.

"Wow? 'Di nga? Napatay niya si Carlo? Malakas si Carlo kaya hindi siya mapapatay ng ganon na lang kadali ng babaeng yon." -hindi makapaminiwalang saad ni Angelika. Even me.

"Well, we really dont know kung ano talaga ang nangyari."- sabi ko na lang.

"Were here."- Theo said.

Huminto na ang saksakyan at agad na kaming bumaba. Bukas ang pintuan ng bahay nila at pagpasok pa lang namin sa bahay nila kita agad namin ang ataul ni Carlo. Candles are all over their house. Tanging ang mga ilaw ng kandila lang ang nagbibigay liwanag sa boung bahay.

"Its so creepy. I have goosebumps.."- sambit ni Angelika na hinahawak-hawakan ang magkabilang braso niya."

"Scaredy cat. Tsk!"- Sabi naman ni Theo. Tiningnan siya ng masama ni Angelika.

"Shut up jerk."

"Stop it. Mag bigay galang naman kayo sa patay. Dito pa kayo mag aaway eh. Do'n kayo sa labas at mag laban kayo ro'n walang mang iisturbo sa inyo."- pangsesermon ko naman sa kanilang dalawa.

"Hemp!/ Tsk!"- they both said.

Nakarating na kami sa harapan ng ataul ni Carlo. Everytime I see his coffin, It give me creeps. >.<

Nakabukas ang coffin niya nd we look at his body. Hes so pale. Wala na nga siyang buhay but in fairness ang bango niya.

Nilagay na nila Theo and Michael ang bulaklak sa gilid.

"Guys, could you tell me kung bakit parang tayo lang yata ang tao dito?"- tanong ni Angelika na panay ang tingin sa boung paligid.

I know she's scared.

"I don't know."- ani Michael.

"Me neither."- Segunda ni Theo.

"And also me."-sabi ko.

"Ay ano ba yan."- Nakita ko naman na nka busangot siya.

*KABLAAG..!!

Napalingon kami lahat sa likod. Biglang sumirado ang pintuan. My gosh!

"WAAAHHH..!! MINUMULTO TAYO NI CARLO! Waaahhh!!"- panay ang sigaw at tili ni Angelika sabay kapit-kapit naman sa braso ko.

"You really believe in gost huh?" - Theo smirk pero hindi siya pinakinggan nito.

"Michael, lets check the door if it is locked."- aniya.

"Sige."

"Sasama na ako. Gusto ko na ring umuwi."- ani ko.

"Waaaahhh..!! Claire!!! Claire!!"- panay hila siya saking braso.

"What?"- inis kong turan sa kanya. Ano bang problema niya bakit takot na takot siya.

Tiningnan ko kung ano ang nginunguso niya.

Pag-tingin ko.

"WAAAAHHHH..!! BUMANGON ANG PATAY! BUMANGON SI CARLO! WAAAAHHH..!!! ZOMBIEEE..!!"-Sigaw ako ng sigaw. Napayakap ako ng mahigpit kay bes.

Hindi ko talaga mapigilang hindi sumigaw. Sinong ba namang hindi matatakot na makakita ng patay na biglang bumangon?

Nakapikit siya na nakaharap samin. Kaming dalawa ni bes nanginginig na sa takot.

"Argh.!" -sabay kaming napahawak sa mga leeg namin ni bes.

May biglang tinurok si Carlo sa leeg namin. 'Tapos bigla na kaming bumagsak sa sahig.

"Claire! Angelika!"- nagiging blur ang paningin ko.

Tinutulungan nila kaming makatayo pero may biglang lumabas na usok sa ilalim ng coffin.

At mukhang sleeping gas ito.

And everybody knockout..

***
Vote....