Blackphantom {WATTYS 2017}

CHAPTER 45

             ~*~ 6 yrs later..~*~

CLAIRE'S POV

"Dalian mo Claire! Ano ka ba! Malelate na tayo! Hayaan mo na yang lalaki dyan. Wala naman siyang panama sayo."- Sabi ni Angelika.

"Eh loko 'to eh! Sarap patayin!"- Sabi ko habang binubugbog ko ang lalaking tinangka pa akong holdapin.

Bugbog sarado talaga ang lalaki. Mukha kasi siyang adik sarap gawing punching bag yong pagmumuka niya.

Halos wala ka ng makikitang parte ng mukha niya dahil bugbog sarado talaga, may black eye. Mga sugat na nagdudugo ng sobra at bali ang ilong.

Buti nga sa kanya.

"AIISHH! BILIS NA SABI! Malalagot ako nito eh!"- Pinipilit pa rin niya akong hilahin papasok sa kotse.

"Teka lang.! Last na 'to."- Inaangat ko ang lalaki at itinapon sa taas ng rooftop ng isa sa mga bahay dito sa kalsada.

"Oh! Dali na! Tapos ka na sa kanya kaya sumakay ka na sabi! 10 minutes na tayong late!"- Ang ingay niya talaga.. --3--

"Ito na. Ano ba 'to.nAng hirap maglakad!"- pinipilit kong hilahin ang mahabang gown. Nahihirapan talaga akong pumasok sa sasakyan.

"Ano ba yan! Tulungan na nga kita!"- Aligaga naman siya sa pagtulong sakin.

At sa wakas nakapasok na rin. Pumasok na rin siya sa loob at agad ng umandar ang sasakyan.

After 20 minutes..

Nakarating na kami.

"Bakit ang tagal niyo? Kanina pa kayo hinihintay sa loob."- sabi ng assistant.

"Simulan na natin. Dami pang sabi eh. Late na nga oh."- naiirita kong sabi.

Pumasok na agad silang dalawa sa loob.

Ako?

Naiwan sa labas..

Ng simbahan.

*TINGGG.! TINGGG.! TINGGG.!

Tumunog na ang kampana hudyat na magsisimula na ang kasal namin.

My goshhhh..! Bigla akong kinabahan..>///<

Ayan na! Ayan na!

Unti-unting bumukas ang pinto ng simbahan. Nakikita ko na ang groom ko mula rito sa labas.
Ang laki talaga ng pinogi niya.

Maraming tao ang nakatingin sakin nung sinimulan ko na ang paglalakad patungong altar.

Ang higpit ng hawak ko sa bulaklak. Feeling ko nga nadudurog na ito.

Napatingin ulit ako sa groom ko. Hes smiling while crying.

Napatawa naman ako ng bahagya sa reaction niya.

Nakarating na ako sa harap ng altar at inilahad ang kamay ko sa taong mahal ko.

I smile at him. He kiss my hand at hinarap na namin ang pari. Habang nagsasalita ang pari ay parang nawala ako sa sarili.

Parang may gusto ang isipin sa mga oras na 'to. Ewan ko ba kung bakit? Baka dahil na naman to sa droga na nasa dugo ko. Tsk!

Pinipilit kong intindihin ang sinasabi ng pari at ang hroom ko pero ramdam ko naman na nagsasalita ako. Ewan ko lang kung ano ang sinasabi ko.

I'm really out of my mind.

"You may now kiss the bride."- Sabi ng pari at do'n lang ako bumalik sa katinuan.