AZURA

1.BÖLÜM: ''SAHİL''

1.BÖLÜM : '' SAHİL ''

---------------------------------

Her hafta sonu yaptığım gibi sabah yemeğimi yedikten sonra hemen bir sokak ilerideki Sen Nehri'ne gittim. Paris'in güzelliklerinin yanı başımda olması benim için muhteşem bir duygu. Kulaklığımı telefonuma taktım ve kronometreyi çalıştırdım. Nehrin kokusunu içime çekip o kokudan enerji aldım. Bu nehri seviyorum, hele akşamları o kadara güzel oluyor ki. Günümün çoğunu burada geçiriyorum. Ders çalışacağım zaman alırım kitaplarımı, otururum bir banka çalışırım. Sanki burada dersi daha iyi anlıyormuşum bir hissi doluyor içime.

Bir kilometre kadar koştuktan sonra kronometreyi durdurdum. O kadar yolu yirmi dakikada koşmuştum. Çok da iyi bir rekor değildi. İstesem daha hızlı olabilirdim fakat bunun için zihnimi boşaltmam gerekirdi. Koşarken çoğunlukla düşünürüm ve hiçbir şey buna engel olamaz.

Dinlendikten sonra aynı yoldan geri döndüm. Fakat enerjimi tükettiğim için yürüyerek gidiyordum. Çok dalgın olduğum için yanımdan geçenlere yanlışlıkla çarpıyordum. Evimin yakınına gelince her zamanki bankıma oturdum. Üç sene önce liseye geçmiştim. Ne kadar çabuk 11. sınıfa geldim? Çoğunlukla da bunları düşünür dururdum. Benim yaşımdakiler ailesiyle arkadaşına gitmek için kavga ederken ben bu banka gelmek için kavga ederdim. Arkadaş çevrem geniş olmasına rağmen hafta sonları arkadaşlarımla olmayıp burada huzuru bulurdum.

'' Hey, Azura. Gök mavim , nasılsın? '' Bana seslenen kişiye doğru baktığımda bana gelmekte olan en yakın arkadaşımı gördüm. Beni görmeye evime uğramadan direk buraya gelirdi.

'' İyiyim Evelyn. Sen nasılsın? ''

'' Ben de iyiyim. Oturabilir miyim? ''

'' Tabiki, bunu sormana gerek bile yok. ''

'' Biliyorum, kibarlık denen bir şey var Azura. Bunu senden başka herkes yapıyor.''

'' Ben sadece tanımadığım kişilere kibarımdır . Ha , bir de öğretmenlere karşı. ''

'' Senin için zor değil mi? ''

'' Bir gün boğazlarına yapışacağım diye çok korkuyorum. '' Evelyn öyle bir güldü ki onun hiç bu kadar güzel güldüğünü fark etmemiştim. Ben de kendimi tutamayıp güldükten sonra kalkıp bizim eve doğru yürümeye başladık.

'' Haftanın iki günü böyle koşmaktan yorulmuyor musun ? Ben olsam yorulurdum. ''

'' Evelyn, bu nehirde sen koşsan sen de benim gibi olursun. Buranın öyle bir etkisi var ki anlatamam. Beni içine doğru çekiyor resmen. ''

'' Pazar günleri beni de çağır beraber koşarız. Tabi saatlerimiz uyarsa. '' Evelyn benden bir yaş büyüktü . Lise sonda olduğu için dershaneye gidiyordu ve bu yüzden hafta sonları saatlerimiz pek uyuşmuyordu.

'' Pazar günü öğlenciydin değil mi? Sabahtan koşuyorum zaten , o zaman koşarız beraber. ''

'' Tamam, pazar günleri koşarız. Aleron'u da çağıralım mı? '' Sevgilisini çağırmamı istiyordu. Evelyn ile Aleron dış görünüş olarak birbirlerine çok yakışıyorlardı. Evelyn benim aksime sarışındı ve yeşil gözlüydü. Aynı özellikler Aleron'da da vardı. Tıpkı Evelyn gibi sarışın ve yeşil gözlüydü. Benimse kumrala benzeyen saçlarım vardı ve gözlerim de maviydi. Evelyn ve benim en dikkat çeken özelliklerimizden biri de fiziğimizdi. Okulda popüler bile sayılırdık.