AZURA

8.BÖLÜM: ''BENİ ASLA KÜÇÜMSEME! ''

Biliyorumm, yine sizi beklettim, bunun için çooook üzgünüm. Ama yine normal bölümlerine göre uzun yazdım, iyi okumalar :) Mobilden okuyanlar içinde bir duyura yapmak istedim. Her bölümün konusuna uygun media paylaşıyorum. Karakterleri sizin hayal gücünüze bıraktım. Çünkü herkesin Daelan'ı veya Francos'i farklıdır. Böyle olması daha güzel. Herkesin tek bir kişiye odaklanmasını istemem. Tekrardan, iyi okumalar :) 

---------------------------------

Yanındaki kayalığa oturdum. Neden çağırdı acaba?

"Evet, neden çağırdın beni?"

"Sana anlatacaklarım var da."

"Tamam, ne anlatacaksan söyle şimdi. Dinliyorum. "

"Aslında... Sana bir konuda yalan söyledim."

"Neymiş peki o konu?"

Öğrendiğim üzere insanlar yalak söylediklerini o kişiye söylemezlerdi. Bu yalana maruz kalan kişi etrafından öğrenip hayal kırıklığına uğrardı. Bunları Evelyn söylemişti. Francois yalan söylemiş olabilirdi ama şimdi doğruları bana söyleyecekti.

"Jocelyn ile hiç tanışmadık."

"Yani?"

"Telefon numaranı ondan almadım."

"Kimden aldın o zaman?"

Büyük bir nefes alıp geri verdi. Uzun bir konuşma olacaktı anlaşılan.

"Bizim holdingimiz var ya."

"Evet."

"Onun yanında bir de sigorta şirketimiz var."

Bu kadar zengin miydi bu çocuk? Daha kim bilir neleri vardır.

"Senin anne ve baban da bizim sigorta şirketinde müşteri. Bu müşterilerin de bilgileri var. Onların çocuklarının da. Yani senin numaranı oradan buldum."

"Bana söyleseydin verirdim, çok uğraşmışsın." dedim gülerek.

Söyleyeceği şey bu muydu şimdi? Sırf benim numaramı bulmak için o kadar araştırmıştı. Bu beni mutlu etmişti, birinin beni merak etmesi.

"Yanlış anlayacağını düşündüm. "

"Tamam, geçti bitti."

"Peki, ne yapmak istersin güzellik?"

"Bilmem. Sana uyarım."

"O zaman ormana gidiyoruz."

"Ormana mı?"

"Evet."

"Salonda yaptıklarını bana yapmayacaksın değil mi?"

"Ne yapmışım ki salonda?"

"Kızlarla... "

Cümlemin ilk kelimesini duyunca kahkaha attı. Neresi komikti bunun? Ben gülünecek bir taraf bulamıyorum. Bence yok.