H6.

169 11 0
                                    

-p.o.v. Fenna-
Het is verassend koud hier backstage. Hans, de bodyguard, heeft me al een dekentje gebracht. Mijn maag rammelt van de honger. Ik hoef mijn hoofd maar 90 graden te draaien of ik zie eten, een hele tafel vol. Ik sta op en strompel naar de tafel. Er staat een bordje voor het eten.

"Niet eten." Lees ik hardop voor.

Moet je het maar niet neerzetten.

Ik grijp een appelmuffin van de tafel. "Don't hate me Kristel." Zeg ik terwijl ik een grote hap van de muffin neem.

Mijn voeten tikken zachtjes mee op de maat van de muziek. Meer dan mijn voeten kan ik ook niet echt bewegen. Ik had nu zo graag samen met mijn beste vriendin in het publiek willen staan. We zouden nu enorm moeten fangirlen op de tweede rij. Hier en daar ontzettend vals meezingen, maar er niks om geven want we staan nog geen tien meter van onze idolen vandaan.
Ja, zo zou deze avond moeten zijn...

"Stay positive Fenna." Zeg ik streng tegen mezelf.

"We hadden geen backstage pasjes en hey, kijk mij eens." Zeg ik met een giechel. Ik krijg een koude rilling en waggel terug naar de bank waar ik weer onder mijn dekentje kruip. Ik luister naar Karen, Kristel en Josje die hun laatste nummer 'K3 loves you' zingen.
Als het nummer afgelopen is hoor ik Kristel luid "Bedankt iedereen!" Roepen. Maar de zaal schreeuwt nog luider en geeft een groot applaus.

Nog geen halve minuut later komt Kristel weer terug naar me toe gelopen.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Sorry voor het saaie, korte hoofdstuk x

K3 ~ ReunitedWhere stories live. Discover now