K3 ~ Reunited

H14.

-p.o.v. Gene-
"Haar locatie is het laatst gemeten bij het tankstation vlakbij het bos." Zeg ik. "Het bos? Waarom zou ze daar heen gaan?" Vraagt Kristel. "Misschien is ze wel ontvoerd." Zeg ik lachend als grap terwijl Kristel het meteen serieus neemt. "Shit, misschien wel." Zegt ze stressend. "Ik bedoelde het niet serieus." zeg ik.

"Niet grappig."

Zegt Kristel terwijl ze me een moordende blik toewerpt.

-p.o.v Fenna-
Ik vraag me af wat mijn plannen waren. Ik ben gewoon domweg weggerend zonder enig idee waar naartoe. Waarom ben ik niet gewoon naar Linn gegaan? Tsja, het is nu toch al te laat.
Nog steeds loop ik door het bos en houd ik af en toe mijn telefoon in de lucht op zoek naar bereik. Maar wat wil je, in een bos dat zo groot lijkt als het tropisch regenwoud.

Waar ben ik aan begonnen.

Ik houd zuchtend mijn telefoon nog eens in de lucht en ik merk dat ik heel even bereik had. Ik sta stil en begin als een idioot met mijn telefoon te zwaaien. Maar nee, geen bereik, niks meer. Zuchtend plof ik neer op de koude, vochtige bosgrond. Ik ga op mijn rug liggen en kijk omhoog naar de bomen. Dan valt er opeens een druppel op mijn neus. En nog een, en nog een. Ik sta op en merk dat het begin te regenen.

Ook dat nog.

-p.o.v. Kristel-
"Ik zie een nieuwe locatie. Ze zit midden in het bos." Roept Ik. Snel komt Gene naar me toe gelopen. "Hoe kan ze daar bereik hebben?" Vraagt hij verbaasd. "Geen idee. Maar maakt niet uit, laten we haar zoeken." Zeg ik terwijl ik iets te snel opsta en een pijnscheut in m'n ribben krijg. Ik grijp de tafel vast en trek een moeilijk gezicht. "Kristel!" Roept Gene bezorgd. "Rustig, het gaat wel." Zeg ik. "Laten we gaan."

"Vanmiddag tot in de loop van de avond in heel belgië hevige kans op harde regen, wind en onweer. Vooral in het Noord-westen van België is code oranje tot zelfs rood voorspelt. Er wordt geadviseerd om niet naar buiten te gaan."
Klinkt er op plots op het journaal.

"Oké nee, we gaan niet met hevige storm het bos in." Zegt Gene streng. Ik zucht, dat was te verwachten. Ik loop naar het raam. "Nog geen regen, storm of onweer te zien." Zeg ik schouderophalend. "En Fenna loopt daar trouwens ook rond." Zeg ik op een zo zielig mogelijke manier. Gene is stil en denk lang na. "Goed dan, we gaan." Zegt hij zacht.