Birthday Boys
Sometimes love is a challanging game. A game that only people with patience and determination can solve.
[Kristan's POV]
Today is a big day. Its not just our birthday but this day is the day im gonna ask Kythe for her sweet yes.
"Ok na ba yun nga balloons?? Eh yung roses??" Tanong ko sa mga kaklase namin sa math. Kasama ko silang mag ayos ng surprise ko kay Kythe.
"Yes boss. Naka set na lahat!"
"Eh yung mga banners at yung confetti?? Ok na rin ba??" Kelangan talaga maging perfect ang day na toh.
Sana nga lang sagutin na nya ako.
"Yup nasa ibang mga kaklase na natin yun. Sila ang magtataas mamaya."
Tumalikod ako at kinontact si Kate. Sya ang pinakaimportanteng tao dito sa plano ko. Sya kasi ang maglelead kay Kythe sa court.
"Hello, Kate. Ready kana??"
[Oo hinihintay ko na sya rito sa labas ng gate.]
"Namamaga na ba mata mo??"
[Yes. O sige bye bye na muna.]
*call ended*
Everything is going well. Pinarequest ko talaga kay mommy na wala kaming first class para walang istorbo mamaya. Sana nga lang maging masaya si Kythe ngayon.
Napangiti akong tinignan ang paligid. At iiling iling na parang t*ng*.
Im here again. Being inlove with someone. I just hope na hindi magbackfire ulit lahat ng plano ko.
[Kythe's POV]
Late na ako! Kabwiset kasi yung babaeng yun eh. Nalaman pang ako si Keira. Yun tuloy nagkagulo sa mall.
Napangiti nalang ako habang nakatingin sa regalo ko kay Kristan. Sana magustuhan nya.. wishing....
Nagmamadali akong pumasok sa school pero natigilan ako ng makitang namamaga ang mata ni Kate ang sumalubong saakin. Ano nangyari dito?!?!
Nakita ko pang tumulo ang luha nya.
"Besis! Ano nangyari?? Bakit ka umiiyak?!" Sa sobrang pagalala ko muntikan ko pang mahulog ang regalo ko kay Kristan. Buti nalang nasalo nya.
"Sa court... besis....." Umiyak nanaman sya at hinila ako sa court. Kahit naguguluhan sumama nalang ako sakanya.
Anong meron sa court??
May isa sa kaklase ko sa math subject ang dahan dahang binuksan ang pintuan at sobrang daming tao ang bumungad saakin. Nagbigay sila ng way saakin papunta sa harapan. Dahan dahang naglakad ako dahil sa kaba.
Natigilan ako ng magsarado ang ilaw. Wala akong makita. Madaling araw pa naman at walang araw. Naset up ba ako!?!
Rinig ko na may naglalaro ng gitara sa likod ko kaya napalingon agad ako.
'di na maalala
pa'no nagsimula
Ikaw ang laging nasa isip ko bawat araw,
laging ikaw, ang aking nakikita Ano ba ang nadarama ko tuwing ikaw ay kasama
Nanigas ang katawan ko sabay ng pagbukas ng ilaw.
Ganyan din ang nadarama ko
Tuwing ika'y lalapit sa akin
Ako'y parang natutulala
'di ko malaman ang sasabihin ko
BINABASA MO ANG
THAT STUBBORN GIRL | ON-HOLD
Teen FictionKRISTAN ZIEGLER|| Paano kung ayaw kang layuan ng iyong nakaraan na minsan ka nang sinaktan ng lubos? Magagawa mo bang ipaglaban ang kinabukasan mo? O magpapadala ka nalang sa hapdi ng nakaraan?? ^^^^ (Tagalog)
