Surprise
Bringin back the past is just like making the same mistakes.
[Kythe's POV]
It's tuesday, and i'm so happy kasi meron daw program na magaganap..... like horror booth, kissing booth, restaurant booth, jail booth, and etc.... Gustong gusto ko talaga ng mga ganyan. In-announce kasi ng announcer kahapon na this week mag a-assign daw sila ng students in every year na gumawa ng booth. Pagandahan at pabentahan ng booth kumbaga. Tig-dalawa daw kada year. Sa sobrang excited napuyat ako kakahanap kahapon ng magandang booth, kaya eto ako ngayon late...
Pag ka pasok ko sa school nagtaka agad ako kung bakit nagku-kumpulan sa isang pwesto. Ano nanaman ba ito? Hindi ko nalang pinuntahan pero napatigil ako ng marinig kong nagu-usap.
"I'm back as I promise Kristan, my love... Hindi na kita iiwanan ngayon." Sabi ng matinis na babaeng boses. I know I heard it somewhere, it's really familiar.
"Trixaline Minneth Manzano..." Halos pabulong na sabi ni Kristan... wait ano ang sinabi nya??
"Trixaline Minneth Manzano..."
"Trixaline Minneth Manzano..."
"Trixaline Minneth Manzano..."
"Trixaline Minneth Manzano..."
Trixaline Minneth Manzano is here? It can't be... Bakit?? Bakit kailangan nyang bumalik kung kelan masaya na ako??
Nag bigay ng way ng dumaan si Tristan at pinuntahan sila. Hindi pa rin ako makapaniwala na nandito sya. Paano?? Paano nya nalaman??
"Lahat kayo umalis." Cold na sabi ni Tristan at nagsi-alisan naman ang mga tao. At this moment I can say na tama nga ako, si Trixie nga ang nasa harapan ko ngayon. Biglang kumabog ang dibdib ko at sumakit ang tyan ko.
"And you why did you come back?? Para sirain ulit kami?? Stop your freaking games Neth.. Kung dati nasira mo kami, hindi mo na kami masisira pa." At paano nila nakilala si Trixie.. ang tawag pa nila rito ay Neth. Ang gulo gulo na ng utak ko.
"Kukunin ko lang ang akin, Tristan. So shut the hell up or madadamay ka ng di oras." Sabi nya at pumulupot kay Kristan. May kumirot naman sa puso ko. Halata naman na nabwiset si Kristan kasi tinulak nya ito.
Magsasalita palang sana si Tristan ng ma-aninag ako ni Trixie at nilapitan ako.
"Hey Ira.. I'm back. Miss me??" Tumayo ang balahibo ko sa sinabi nya. No ayoko na.... masakit na ang nakaraan.. I can't be stuck in my past again.
"You wish." Pangasar ko sakanya at binigyan sya ng mapait na smirk bigla namang bumukas ang pintuan ng guidance office at bumungad saamin si Ms. Veronika.
"Kristan, Tristan, Trixaline Minneth Manzano will be your new schoolmate starting today." Mapait na sabi ni Ms. Veronika. And now magiging schoolmate pa namin sya?? Pinaghalo-halong galit, inis, kaba, pagkalito ang nararamdaman ko ngayon. My mind can't even absorb that she's really infront of me.
"Time for my revenge Ira... Get ready to lose." Pabulong nyang sabi pero alam kong sinadya nya yun na malakas para marinig namin nila Tristan, Kristan.
Ira......
Ira......
Ira......
"I'm not Ira. Ira is dead, I'm different now." I said with my most bitter voice. Eto na ba ang pagsubok ko?? Paano kung hindi pa ako handa, handang lumaban, lumaban sa puso ko.
BINABASA MO ANG
THAT STUBBORN GIRL | ON-HOLD
Fiksi RemajaKRISTAN ZIEGLER|| Paano kung ayaw kang layuan ng iyong nakaraan na minsan ka nang sinaktan ng lubos? Magagawa mo bang ipaglaban ang kinabukasan mo? O magpapadala ka nalang sa hapdi ng nakaraan?? ^^^^ (Tagalog)
