Bölüm zannederek açan tüm canlardan özür dilerim. 35 haftadır hiç aksatmadık, yol arkadaşlarım bilir. 36.bölümümüz de hazırdı... Yaşadığım şehir, yaşanacak (bana göre) en güzel şehir olan İzmir'in dün geceden beri sağnak yağmurlar ile ıslanıyordu toprağı... Bugün görevi başında can veren bir polisin şehit kanı bulandı ıslak toprağa. Ne acı değil mi? İlk değildi, insallah son olur. Lütfen kusura bakmayın. Hergün eşimin geçtiği cadde de, yakın zamanda oğullarımı ve arkadaşlarını etkinlik merkezine götürdüğüm yerde, kardeşimin o an yakınında bulunduğu yerde hain ellerden ölüm akarken benimde boğazımda yutkunamadığım bir düğüm oldu. Hatta size bunları yazarken arayan arkadaşım "hafta sonu davete katılamayacağım, adliyede akrabam şehit oldu" dedi... Ben ne dedim... " başın sağ olsun" Ne kadar basit, ne kadar teselli etmeyen bir cümle.
Lütfen bundan fazlasını yapma görevinde olanlar, sadece baş sağlığı dilemesinler.. Sağlam olsunlar, sağ olalım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hikaye tabii ki kaldığı yerden devam edecek... Hayat gibi...
