Annem ve babam gelene kadar ağlayarak uyuya kalmıştım. Geldiklerin de zaten ev gürültü ile dolmuştu. ''Mira çabuk gel buraya!'' seslerinden ürküyordum ki; ne demişler insanın korktuğu başına gelir. Sandalyeyi kapının arkasından hızlı bir şekilde çektim. Kapının kilidinin açtım ve yavaş yavaş aşağıya iniyordum. Annem ve babam sinirli bir şekilde aşağıda beni bekliyorlardı. Yanlarına gittim. Babam:
- Mira kızım bu doğru mu? Beni okuldan aradılar. Gerçekten okuldan kaçtın mı?
Ben:
- Evet baba. Kaçtım çünkü ben okula geç kaldığım için otobüsü bekleyene kadar üstüm çok ıslak olmuştu. Okuldakiler de dalga geçti ve bende bu nedenle sinirim bozulduğu için kaçtım.Özür dilerim...
Annem:
-Mira gerçekten bu gibi saçma bir sebepten kaçmadın dimi kızım? Mira doğruları anlat.
Ben:
- Gerçekten doğruları söylüyorum.
Babam:
- Tamam. Ama eğer bir daha okuldan kaçarsan sana çok büyük ceza veririm ve nedeni ne olursa olsun anladın mı Mira?
Ben:
-Anladım.
Odama çıkıp uyudum. Acaba yarın beni neler bekliyordu? Acaba okula gidebilecek miydim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tut Ki Öldüm Nasıl Bakacaksın Gökyüzüne?
Roman pour AdolescentsBir aşk acısıyla baş edemeyen,bir kızın bir çocuğu kendinden çok sevmesi,egolu ve karizmatik çocuğun bunları öğrenmesi ve yaşadıkları aşk ve hüzün dolu çoğu kişinin yaşadığı olaylar... Not: Bu hikayede kendinizi bulacaksınız.
