Tut Ki Öldüm Nasıl Bakacaksın Gökyüzüne?

Melisa' nın Berke' ye Cevabı

Hani yarışmalar da birincileri açıklamadan önce nefesler tutuldu derler ya biz de Arsel ile  Melisa' nın cevabını o şekil de bekliyorduk.Melisa:

- Bak sen iyi bir çocuksun. Amacım seni kırmak falan değil ama ben hayatımda hiç bir zaman böyle bir şey yaşamadım ve henüz hazır da değilim. Üzgünüm ama cevabım hayır.

Melisa Berke'nin yanın dan sözcükleri bittikten sonra gitmişti. Berke'nin konuşmasına bile müsaade etmemişti. Arsel arkadaşını böyle görmeye dayanamamıştı. Hemen yanına gitti. Arsel:

- Üzülme kardeşim. Biliyorum olanları. Asıl o üzülsün senin gibi yakışıklı,iyi çocuğu kaçırdığı için.

Berke:

- Kardeşim öyle demekle olmuyor işte. Ayrıca sen nereden biliyorsun?

Arsel:

- Boş ver sen kardeşim biliyorum işte.

Buray da Arsel ve Berke'nin yanına geliyordu. Olanları öğrenince ne yapacağını bilemedi. Şaka yaptıklarını sanıyordu. Ama Arsel ve Berke'nin gülmediğini görünce şaka olmadığını anladı. Buray:

- Ne zaman ve nasıl oldu? Neden benden sakladınız?

Berke:

- Arsel' in nereden haberi olduğunu bilmiyorum. Ben söylemedim. Oldu işte san ki ben belirliyorum bu kalp işlerini. Tutuldum birden.

Ben erkek taklidi yaparak:

- Kardeş aşkı ne güzel anlattın...  Ben Arsel' in okul dışı arkadaşı Mircan.

Buray:

- Ben Buray.

Berke:

- Ben de Berke.

Anlamadığım bir şey oldu. Mert birden sinirli bir şekil de Arsel' in yanına geldi. Mert:

- Arsel bir şey diyeceğim Mira' dan uzak duracaksın. Mira' dan ayrılacaksın. Yoksa sonuçlarına katlanırsın anladın mı? Mira benim olacak. 

Arsel:

- Ne diyorsun sen? Saçmalamayı kes oğlum beni de delirtme gebertirim seni. Bir daha da       Mira' nın adını sakın ağzını alma. Yoksa o ağzın ve burnunun yerini değiştiririm!

Mert:

- Hadi gel değiştir! Hadi!

Tam kavgaya dalacaklardı ki Buray, Berke ve ben aralarına girip ayırdık. Çisem' de koştura koştura ayırmaya çalışıyordu. Sonun da ayırma işlemi hiç bir şey olmadan bitti. Zil çalmıştı. Mert:

- Sen çıkışta göreceksin oğlum. Seni bitireceğim.

Arsel:

- Göreceğiz kim kimi bitirecek.

Ben çok korkuyordum. Arsel' in başına bela açmak en son isteyeceğim şeylerin arasındaydı. Sınıfa çıkmışlardı. Ben kesin bir karar vermiştim. Bugün okuldan hiç ayrılmayacaktım. Arsel' in başına bela açmak hayatta en son isteyeceğim şeylerin arasındaydı. Hava bugün iyi idi. Soğuk bile olsaydı asla vazgeçmez idim. Söz konusu Arsel sonuçta... 

Zil çalmıştı. Arsel yanıma gelmişti. Ben:

- Bak Arsel ne olursun boş ver. Sana bir şey olmasından çok korkuyorum. Lütfen bak. Bugün buradan asla ayrılmayacağım. Sen de lütfen dikkat et olur mu?

Arsel:

- Merak etme. Git Mira. Lütfen git.

Ben:

- Arsel kes sesini. Ben de gidecek göz var mı?

Arsel:

- Yok ama sen yine de git olur mu?

Ben:

- Hayır.

Çisem Arsel' in yanına gelmişti. Omzuna elini koymuştu. Arsel elini itmişti. Arsel:

- Çek elini Çisem ve git. Biz burada Mircan ile önemli şeyler konuşuyoruz.

Çisem:

- Ne de Mircanmış.

Ve ben tam atarlanacaktım ki Arsel ağzımı kapattı, Çisem' de Arsel' in sözlerine dayanamayıp gitti. Arsel' in bu davranışları gayet hoşuma gitmişti. Zil çalmıştı. Arsel göz kırpıp sınıfa çıkmıştı. Arsel ile biz her teneffüs böyle harika idik. Çıkış zamanı gelmişti. Arsel ile ben tam gidecektik ki Mert geldi. Mert:

- Gel sene sen bak adam akıllı seni son kez uyarıyorum Mira'dan uzak dur. 

Okul kavga çıkacağını anlayıp yavaş yavaş dağılmıştı. Sadece ben,Arsel,Mert, Çisem,Berke,Buray ve Melisa kalmıştı. Arsel:

- Oğlum sen kıt mısın? Mira benim sevgilim!

Hemen ardından yumruk atmıştı. Ben çok korkmuştum. Ayırmaya çalışıyorduk ama bir türlü kimse ayıramıyordu. Her seferin de birbirlerine yumruk atıyorlardı. Biz aralarına girdik. Sonun da biraz daha hafiflemişti kavga. Ben:

- Arsel ne olursun benim için sakin ol ne olursun.

Beklenmedik bir şey olmuştu. Mert aniden bıçak çekmişti. Hiç birimiz farkında değil iken birden Arsel' i karnından bıçaklamıştı. Çisem ve Mert arkalarına bakmadan kaçmıştı.Ben peruğu falan çıkarmıştım. Buray ve Berke şok olmuştu. Ben:

- Arsel ne olur bırakma beni böyle. Arsel ne olur gitme. Arsel hayır sen güçlüsün ne olur güçlü kal!

Arsel' in yanına çökmüştüm. Kafasını kaldırıp dizime koymuştum. Göz yaşlarım damlıyordu. Arsel:

- Korkma Mira. Sakin ol! Ben iyiyim.

Ben:

- Ne olur ambulansı arayın ne olur hadi! Arsel lütfen güçlü kal!

Ambulansı aramışlardı. Yoldaydı.

Arsel kulağıma şöyle dedi:

- Senle sahteden sevgili olmak bile zor. Allah' tan gerçekten değiliz. Ama sakın üzülme olur mu ufaklık?

Arsel zor konuşuyordu. Birden gözleri kapanmıştı. Ben:

-Arsel! Arsel! Bana merhaba demeden hoşça kal diyemezsin...

Arsel iyi olacak mıydı?

Yoksa Arsel ile birlikte Mira' da toz olup yok mu olacaktı?