Somebody Waiting

Labing-Isa-Dalawa

‘Huy! Loko-loko ka kala ko photographer ka, kailan ka pa naging doctor?!’ Raine asks as she settled down on her seat inside Richard’s office.

‘Cute mo. Di ba pwedeng hobby ko lang pagkuha ng litrato?’ Richard laughed then gave her a drink.

‘Nakakaloka! Bakit di mo in-orient kanina sa coffee shop?! Sana pala tinodo ko na damitan ko saka nagtodo make-up na ko kung alam ko lang..’ Raine bantered as she palmed her face.

‘E bakit naman? Dito ka lang naman pupunta ah.’ He asked with questioning look.

‘You don’t get me. Hindi mo alam yung torture na pinagdaaan ko kanina habang papasok dito.’ Raine started.

‘Hindi mo ba nakita yung mga tingin nila sakin pagkalabas na pagkalabas ko palang ng kotse mo?’ Raine stood up from her seat and started to walk back and forth. ‘Siguro kung nakakamatay tingin first floor palang patay na ko.’

‘Grabe sha.’ pabirong komento ng binata.

//

As soon as they entered the hospital all eyes are prying at them specially the nurses.  Their eyes are glued on the pair and their stares are not welcoming. Raine felt the tangible piercing eyes throwing daggers at her as they walk together on the corridor.

‘Teka naman…ano kasalanan ko???’ Tanong ni Raine sa isip habang sabay silang naglalakad ni Richard papuntang elevator. Eto namang si loko napakamanhid.

‘Hoy. Wag mo kong tignan, tatanggalin ko talaga yang kidney mo. San ba opisina mo?’ bulong nito sa binata na tila hindi marinig ang sinasabi nya kaya mabilis na nilapit nito ang ulo sa bibig ng dalaga. At that sudden movement the staffs on the first floor went into a halt with hitch in their breathing.

‘hoy, ilayo mo sakin mukha mo kung gusto mo pa kong makalabas dito ng buo.’ Bulong na mariin ni Raine dito sabay kabig sa binata to create space.

‘hindi ka nanaman nakainom ng maintenance mo no? nababaliw ka na naman.’ Wika naman nito sabay tawa ng malakas na hindi nakaligtas sa mga mapanuring tenga ng mga nandoon.

‘This is Rhian from first floor. Bad news may kasama syang babae. Not confirmed kung sino pero hindi maganda. Take note of that hindi maganda. However, the smile of Dr. Reyes is obviously unusual today.'
Tawag ng isang nurse mula sa first floor papunta sa nurse station sa second floor. Ang mga tawag ay nagpalipat lipat hanggang kumalat sa buong building.

Kaya nang makababa sina Richard at Raine sa floor ng opisina nito sinalubong sila ng mga tinging hindi mo malaman kung ano ang ibig ipahiwatig. Halos magwala ang mga balun-balunan ng mga nurse malapit sa opisina ni Dr. Reyes ng papasukin nito ang kasama sa kanyang opisina na silang dalawa lang.

‘Oh my goodness!!! Candice!!! Pumasok silang dalawa sa opisina ano nang gagawin natin???’ tawag ng isang nurse mula sa 7th floor.

‘Sinong pumasok?’ Tanong ni liza na hindi namalayan ng nurse na dumating .

‘Si doc Reyes po may kasamang babae sa loob ng opisina nya ma’am.’ Sagot nito.

‘Si RJ may sinama? Babae?’ Takang tanong nito .

//
‘Miss, tapos na ba po sa monologue nyo? Nasan na lunch ko?’ Walang emosyong sabi ni Richard sa dalagang nakatayo sa harapan nya.

‘Kaya ka tumataba eh puro pagkain nasa isip mo. Sorry to disappoint you pero hindi lunch ang dala ko.’ Sagot ni Raine at kinuha ang bag. Mula doon ay inilabas ang isang lalagyanan at binuksan ito para ipakita kay Richard.