Ik Ben Bij Je

Hoofdstuk 3

           

Een aantal uur later zit Fenna nog steeds naast Everts bed. Bram is de hele tijd bij haar gebleven, verder wilde ze niemand zien. "Fen," Bram wacht even tot ze naar hem kijkt, dan weet hij zeker dat hij haar aandacht heeft, "ik heb het team bijgepraat, is er verder nog iemand die ik moet bellen?" Fenna schudt haar hoofd, maar schiet dan opeens omhoog. "Zijn dochtertjes. Ze zijn nu bij Noor, zijn ex, maar ze moeten dit wel weten," ze zucht, "hoe moet ik twee jonge meisjes nou vertellen dat hun vader in coma ligt?" Ze kijkt naar Evert en dan weer terug naar Bram. Hij ziet de wanhoop in haar ogen en legt een hand op haar schouder. "I'm on it, komt goed Fen."

Fenna zit stilletjes naast Everts bed. Tot dat moment had ze nog helemaal niet aan Nynke en Brecht gedacht. Ze kent de twee meiden inmiddels behoorlijk goed. Vaak als ze bij Evert zijn, is Fenna er ook. Ze is tegenwoordig eigenlijk bijna altijd bij Evert. Sinds twee maanden wonen ze zelfs samen. "Fenna," Bram haalt haar uit haar gedachten, "de meisjes willen morgenmiddag op bezoek komen. Kan dat denk je?" Fenna haalt haar schouders op, "denk het wel. Als Noor ze goed voorbereidt." Bram knikt en verdwijnt weer naar de gang. Een paar minuten later is hij terug. "Noor gaat ze alles uitleggen, waarschijnlijk komen ze dan morgen." Fenna knikt. Ze kijkt naar de klok, het begint al laat te worden. "Bram, als je wil kan je naar huis gaan hoor," zegt ze. De jonge rechercheur kijkt verbaasd naar haar.

"Echt, Bram, ik red me wel," Fenna knikt bemoedigend naar hem. Hij gaat in de stoel naast haar zitten en kijkt naar haar. "Zeker? Ik vind het echt geen probleem om te blijven vannacht." Hij denkt dat het misschien ook wel beter zou zijn, hij vindt dat Fenna er niet goed uit ziet. "Het is voor mij echt oké, Fenna," voegt hij nog aan zijn eerdere woorden toe. Ze schudt haar hoofd. "Ik wil gewoon even alleen zijn," vertelt ze hem eerlijk, "maar ik zou het fijn vinden als je morgen wel terugkomt." Bram knikt, "tuurlijk. En als het niet lukt op het bureau stuur ik Lies wel, oké?" Fenna knikt, Liselotte is inmiddels ook een goede vriendin van haar geworden. Bram geeft haar een knuffel voordat hij weg gaat. "Sterkte hier vannacht, en als er iets is kan je me altijd bellen." Fenna knikt.

De hele nacht blijft Fenna klaarwakker naast Evert zitten. Ze is ontzettend bang dat als ze in slaap valt, het mis gaat. Wat er met haar in het ziekenhuis is gebeurd zit haar nog steeds niet lekker, en ze houdt Evert nauwlettend in de gaten. Pas als de zon weer opkomt realiseert ze zich dat ze nog helemaal niet heeft geslapen. Het maakt haar vrij weinig uit. Ze is niet moe en ze wil niet slapen zonder Evert. Ze drukt haar lippen tegen zijn hand. Ze mist hem. Ze weet dat het absurd is, en dat ze elkaar vorige week nog twee dagen niet hebben gesproken door een ruzie, dus dat het eigenlijk allemaal wel meevalt. Maar nu mist ze hem en wil ze niks liever dan hem weer wakker zien.

Een verpleegster loopt binnen en checkt een paar dingen op de machines die om Evert heen staan. Nadat ze de benodigde informatie in Everts patiëntendossier heeft neergekrabbeld kijkt ze naar Fenna. "Meneer Numan is nog steeds stabiel. Ademhaling en hartslag zijn regelmatig en er zijn geen complicaties ontstaan tijdens de nacht." Fenna knikt. Dit had ze zelf wel kunnen bedenken, ze was er de hele nacht en ze had het geweten als er iets was veranderd. "Mevrouw, zou u misschien wat ontbijt willen?" Biedt de verpleegster aan. Fenna schudt haar hoofd. Alleen al denken aan eten maakt haar misselijk.

Even later hoort Fenna een zacht klopje op de deur. Als ze zich omdraait, ziet ze Liselotte binnenkomen. "Hey Lies," Fenna begroet haar zachtjes. "Hey," Liselotte gaat op de stoel naast Fenna zitten en observeert Evert eventjes. "Hij ziet er eigenlijk wel goed uit," concludeert ze dan. "Ja," Fenna knikt. "Iedereen blijft ook maar zeggen dat hij stabiel is, maar ondertussen ligt hij wel in een coma." Ze is gefrustreerd, en een paar tranen ontsnappen uit haar ogen. Ze veegt ze snel weg en kijkt dan weer naar Liselotte. "Kon Bram niet komen?" Vraagt ze dan. "Nee, hij moest naar de winkel van die overval van gisteren." Liselotte kijkt naar Fenna, die er volgens haar bijzonder moe en bleek uitziet. "Gaat alles een beetje oké met jou?" Vraagt ze. Ze gelooft er niks van als Fenna knikt, maar maakt er verder geen punt van.