Ik Ben Bij Je

Hoofdstuk 11

Fenna praat een tijdje zachtjes tegen Evert. Ze weet dat hij haar niet kan horen, maar het maakt haar niet uit. Het idee dat ze tegen hem praat en dus toch een klein beetje contact met hem heeft is fijn. En het wordt anders ook zo stil in de kamer, daar kan ze al helemaal niet tegen. Opeens begint haar telefoon te trillen. Ze is verbaasd, ze is de afgelopen dagen nauwelijks met haar telefoon bezig geweest omdat Bram alles voor haar heeft geregeld. Ze verwacht dat het Bram of Liselotte is, verder belt iedereen Bram in plaats van haar als ze nieuws willen over Evert. Als ze op het scherm kijkt, wordt ze alsnog verrast. "Noor," groet ze meteen als ze opneemt.

"Hoi Fenna," Noor groet gelijk terug, "hoe gaat het?" Fenna beantwoordt de vraag automatisch, "prima, met jou? En de meisjes?" Ze hoort Noor zacht lachen, "met ons goed. Hoe gaat het met Evert?" Fenna zucht, "geen verandering." Noor is even stil, maar gaat dan verder. "De meisjes maken zich zorgen. Ik denk dat het ze goed zou doen om nog een keertje langs te komen. Kan dat?" Fenna is verbaasd door de vraag, de vorige keer was niet zo'n heel groot succes volgens haar. "Als ze dat willen, en als jij denkt dat ze het aankunnen," beantwoordt ze Noors vraag eerlijk. "Ze missen hun vader, ik denk dat het goed voor ze zou zijn." Daar heeft Noor wel een punt. "Goed," zegt Fenna uiteindelijk, "vanmiddag?"

Nadat ze nog een tijdje met Noor heeft gepraat, en ze hebben besloten om Nynke en Brecht dezelfde dag na school te laten komen, hangt Fenna weer op. Ze vindt Noor aardig, voor zover ze de ex van haar vriend aardig kan vinden dan, maar ze is te moe voor dit soort gesprekken. Ze vraagt zich nog steeds af of het verstandig is om de meisjes te laten komen, maar ze gaat er niet over en daar is ze zich heel erg van bewust. Ze is niet een van de ouders van de meisjes en ze maakt liever geen belangrijke beslissingen voor ze, dat is gewoon niet haar taak.

De uren gaan nog steeds voorbij alsof het niets is. Opeens gaat Fenna's telefoon weer, en opnieuw is het Noor. Fenna staat op, aait nog snel zachtjes over Everts hand, en loopt dan richting de wachtkamer. "Fenna!" Nynke en Brecht stortten zich op haar. "Hey meisjes," Fenna slaat haar armen om ze heen en houdt ze even vast. "Willen jullie papa zien?" Vraagt ze maar gelijk. De meisjes knikken meteen en Fenna glimlacht naar ze.

Vlak voor ze Everts kamer binnenlopen houdt Fenna Nynke en Brecht nog even tegen. "Papa is nog steeds niet wakker," zegt ze zachtjes. De meisjes knikken, "dat had mama al gezegd," vertelt Nynke aan Fenna. "Heel goed," Fenna glimlacht, en neemt de meisjes dan mee de kamer in. Nynke heeft er zichtbaar minder moeite mee dan een paar dagen eerder. Ze loopt gelijk naar een stoel en pakt haar vaders hand vast. "Hey pap," fluistert ze. Brecht kijkt een beetje angstig toe. Ze reikt naar Fenna's hand, en houdt die dan stevig vast. Langzaam loopt ze verder de kamer in, totdat ze naast Everts bed staat.

"Wanneer wordt papa weer wakker?" Brecht kijkt naar Fenna, en dan weer terug naar haar vader. Fenna gaat op de stoel naast Nynke zitten, en trekt Brecht dan zachtjes naar ze toe. "Ik weet het niet zo goed." Ze wrijft zachtjes over Brechts rug. "Papa heeft na het ongeluk een beetje tijd nodig om beter te worden. Daarom is het goed als hij slaapt, dan kan zijn lichaam herstellen." Brecht knikt, dit is een uitleg die ze wel accepteert.

"Fenna?" Nynke draait zich om. "Mag ik hier bij jou en papa blijven?" Fenna glimlacht, "nee, lieverd, dat gaat niet. Je moet gewoon weer naar huis en morgen weer naar school. Maar ik beloof je dat ik heel goed op papa let, en als hij wakker wordt zal ik jullie meteen bellen." Nynke knikt, "ik denk dat papa wel heel blij is dat jij er bent." Ze komt ook bij Fenna zitten, en kijkt naar haar, een serieuze blik in haar ogen. "Papa is altijd heel blij dat je er bent, maar ik denk nu nog meer." Ze slaat haar armen om Fenna heen en geeft haar een knuffel. "Ik vind het ook fijn dat je bij papa bent."

---------------
Zoals beloofd vandaag weer een hoofdstukjee 😊
Hoop dat jullie t nog een beetje leuk vinden, ik geef toe dat deze wel weer een beetje saai is misschien, maar vond het ook wel cute dussss

xoxo Laura