Hoofdstuk 10

370 18 8
                                    

Bram probeert zo goed mogelijk wakker te blijven voor Fenna, maar om twee uur valt hij toch in slaap. Fenna observeert hem een tijdje. Hij ziet er moe uit. Ze beseft zich opeens dat hij het ook heel zwaar heeft gehad. Zijn beste vriend raakte in coma door een ongeluk waar hij zelf bij was, en hij maakt zich ook zorgen. En naast de zorgen om Evert, komen daar nog de zorgen over Fenna bovenop. Het is ook te zien op zijn gezicht. Hij ziet er beter uit dan zij, maar het is aan hem te zien dat hij te weinig slaapt. Hierom laat Fenna hem lekker slapen, ook al zou ze best met hem willen praten.

Fenna aait zachtjes over Everts hand. Hij ligt inmiddels meer dan 72 uur in coma en ze maakt zich zorgen. Ze weet dat het relatief kort is, en dat mensen maandenlang in coma kunnen blijven en dan alsnog wakker kunnen worden. Ze zucht en kijkt naar zijn gezicht. De blauwe plek is een soort groen-gelig geworden en de zwelling van zijn neus is afgenomen. Hij ziet er helemaal niet uit alsof hij ernstig gewond is.

In haar hoofd blijft Fenna het laatste gesprek dat ze hadden herhalen. Toen hij met Bram meeging naar de overval hadden ze niet eens afscheid genomen, hun laatste gesprek ging over een kopje koffie. Hij had koffiegezet, en zij had zijn koffie opgedronken. Daarna had hij gedaan alsof hij boos was, en had zij een nieuw kopje voor hem gezet. Hij had haar bedankt, en toen had hij haar op zijn schoot getrokken en gezoend, tot vermaak van hun collega's.

Een aantal jaar geleden had Fenna het absoluut niet geloofd als iemand haar had verteld dat ze een relatie met Evert zou krijgen. Ze zou die persoon ongelofelijk hard uit hebben gelachen. Maar nu, na een jaar samen kan ze zich geen wereld zonder hem voorstellen. Ze wonen samen, ze werken samen, en als ze geen ruzie hebben doen ze ook echt alles samen. Ze hebben nog steeds wel hun momenten, dan kunnen ze uit pure koppigheid ook dagen niet tegen elkaar praten, maar het komt altijd weer goed. Ze vertrouwt hem op een manier waarop ze niemand meer heeft vertrouwd sinds Mark, en nu hij hier zo ligt maakt het haar bang om ook hem te verliezen.

Een zachte kreun uit Brams richting haalt Fenna uit haar gedachten. Ze kijkt naar hem en ziet dat hij wakker is. Ze glimlacht bij het zien van zijn slaperige gezicht. "Goeiemorgen," grinnikt ze. "Yo," groet hij terug voordat hij zijn stijve ledematen uitstrekt. Het is halfzeven, en de lucht begint oranje te kleuren. Bram staat op en loopt richting het raam. "De zon," concludeert hij, wel met enig enthousiasme in zijn stem. Fenna knikt. Het is inmiddels de vierde ochtend dat ze de zon op ziet komen. Ze knijpt zachtjes in Everts hand, hopend dat vandaag dan de dag is dat hij wakker wordt.

"Fen, kijk de zon dan!" Bram is nog steeds onder de indruk. Fenna lacht zachtjes, "ik weet het, Bram." Hij haalt zijn schouders op, verbaasd dat het haar zo weinig interesseert. Na een paar minuten beseft hij zich dat ze dit de afgelopen dagen ook al heeft gezien. Als hij zich omdraait naar haar kijkt ze niet eens naar buiten. Ze kijkt alleen maar naar Evert. Bram kijkt een tijdje naar haar. In het vroege licht is de vermoeidheid op haar gezicht goed te zien. Ze heeft ook niet meer het scherpe en gefocuste wat ze altijd heeft als ze aan het werk is. Ze ziet er heel kwetsbaar uit.

Bram zit nog een tijdje bij Fenna, en ze zitten rustig te praten. Ze is geïnteresseerd in de zaak waar ze mee bezig zijn, en even ziet Bram de focus terug in haar gezichtsuitdrukking. Niet veel later verdwijnt dat weer, na een korte blik op Evert. Haar blik dwaalt dan door de kamer en blijft hangen op de klok. "Moet jij niet werken?" Vraagt ze verbaasd. Hij haalt zijn schouders op. "Mocht later beginnen omdat ik hier heb geslapen. Geen idee hoeveel later hij bedoelde." Fenna lacht zachtjes, "ga dan maar, ik wil niet dat ik straks de reputatie krijg dat ik zelfs problemen veroorzaak als ik er niet ben."

Bram trekt Fenna in een omhelzing, "ik kom vanavond nog wel terug," belooft hij haar, "Lies zal ook nog wel langskomen." Bram staat op, "oh en bellen hè? Als het niet gaat. Dan regelen we wel wat." Fenna knikt en glimlacht naar hem. "Komt goed." Vertelt ze hem zo overtuigend mogelijk.

------------

Beetje Fenna en Bram want dat vind ik toch wel een hele lieve vriendschap. Verder misschien een beetje een saai deeltje, sorry daarvoor. Het wordt allemaal leuker ;)


xoxo Laura

Ik Ben Bij JeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu