Ik Ben Bij Je

Hoofdstuk 13

Bram loopt het ziekenhuis weer binnen. Hij is er wel klaar mee, maar zolang Evert er ligt, zal hij elke dag langskomen. Hij heeft twee grote pizza's bij zich, een voor hem en een voor Liselotte. Als Fenna iets wil kan ze best ook een paar stukjes eten, er is genoeg. Hij is, afgezien van zijn afkeer tegen het ziekenhuis, in een goed humeur. Vlak voor hij wegging op het bureau had hij een doorbrak in de zaak waaraan hij werkte, en met een beetje geluk wordt het na morgen weer wat rustiger. Dan kan hij ook een beetje uitrusten, de afgelopen dagen waren, alles bij elkaar, behoorlijk zwaar.

Als Bram de deur van Everts kamer opent, schrikt hij; Fenna is weg. "Lies," hij kijkt verbaasd naar zijn collega, "waar is Fenna?" Liselotte kijkt hem aan met een klein glimlachje op haar gezicht. "Ik heb haar kunnen overhalen om in de familiekamer verderop in de gang te douchen en een paar uurtjes te slapen." Brams verbazing groeit, "jij hebt Fenna Kremer uit deze kamer gekregen? Hoe is dat je gelukt?" Liselotte haalt haar schouders op en glimlacht naar Bram. "Gewoon, geen keuze geven."

Bram laat zich op de stoel naast Liselotte vallen en kijkt haar aan. Hij is onder de indruk van haar prestatie. "Goed werk, Lies," complimenteert hij haar. Ze glimlacht, "zo lastig was het niet." Bram grinnikt, "ik probeer het al vier dagen, maar het lukt jou in één keer? Wat doe ik fout?" Hij lacht zachtjes. Liselotte heeft zijn sarcasme niet door. "Ik denk niet dat je iets fout doet. Ik denk dat je gewoon te lief bent, en dat Fenna jou daardoor niet ziet als iemand met veel gezag."

Bram zucht verontwaardigd. "Niet veel gezag. Nou zeg. Ik denk dat ik deze pizza maar weer meeneem." Hij staat op, maar Liselotte trekt hem terug in de stoel. De lach op haar gezicht bewijst dat ze zijn sarcasme dit keer wel opmerkte. "Niet zo snel Brammetje," ze lacht, "ik vind toch wel dat ik pizza verdien voor mijn prestatie." Bram probeert een verontwaardigde blik op zijn gezicht te houden, "eerst wil ik dat je je excuses aanbiedt voor die hele gemene opmerking." Hij kan zijn lach nu niet meer inhouden.

Liselotte lacht met Bram mee. "Nou," begint ze als ze uitgelachen zijn, "mijn welgemeende excuses voor het kwetsen van je ego." Bram schudt zijn hoofd, dit was niet wat hij in gedachten had. Liselotte barst opnieuw in lachen uit. "Oké, oké," grinnikt ze, "sorry dat ik zo gemeen was." Ze glimlacht liefjes naar Bram, en hij overhandigt haar een pizza. "Ik accepteer uw excuses, mevrouw van Kempen."

Bram en Liselotte hebben een goede avond samen. Na een paar uur begint Bram te gapen, ook al is het pas halftien. "Sorry, moe, weinig geslapen deze week." Hij kijkt naar Liselotte, "blijven we vannacht hier slapen?" Vraagt hij haar. Ze haalt haar schouders op. "Ik weet niet wat Fenna wil. Ik heb met haar afgesproken dat ze hier om elf uur terug mag zijn. Later mag ook, maar dat verwacht ik niet." Ze kijkt naar de klok, het is nog anderhalf uur. "Ik blijf sowieso tot dan hier, maar ik weet niet wat ze daarna wil. Als het nodig is blijf ik hier natuurlijk." Bram knikt. "Zal ik ook blijven wachten? Anders zit je hier zo alleen."

Liselotte kijkt naar Bram en schudt dan haar hoofd. "Ga jij nou maar naar huis. Jij ziet er ook moe uit." Ze glimlacht naar hem. "Alle focus ligt op Fenna, maar jij hebt het ook zwaar." Bram kijkt Liselotte aan. Ze heeft helemaal gelijk. Hij knikt langzaam, "hij is gewoon m'n beste vriend weetje." Hij zucht als hij naar Everts bed kijkt. "Het enige wat ik nu voor hem kan doen is een beetje op Fenna passen, en zelfs dat lukt niet." Hij kijkt naar de grond. Dit zit hem al een aantal dagen dwars, maar hij had het nog niet hardop durven toegeven.

"Hey, Bram," Liselotte legt haar hand op zijn schouder. "Op Fenna passen is onmogelijk, dat weten we allebei. Ik weet zeker dat Evert dat met ons eens zou zijn. En je doet je best, je hebt hier twee nachten bij haar geslapen, je komt elke dag langs, je neemt eten en drinken voor haar mee, volgens mij doe je het hartstikke goed. Gun jezelf ook wat rust nu. Ga lekker naar huis, ga slapen, dan zie ik je morgen weer." Bram knikt, opgelucht door de woorden van Liselotte. "Dankjewel, Lies."

-------------------------

Beetje Lisammm! (Want ze zijn echt wel cute!)

En omg, ik heb Moordvrouw net gezien en wtf was echt spannend. Zo'n gave aflevering weer. En ik ben zo benieuwd wie Fenna's stalker is en aaaahhhhh ik wil dat het zondag is.

En o m g dat Fevert moment bij het zwembad was echt te cute. Echt ik snap niet waarom ze nog niet samen zijn in de serie? Kan toch niet, ze passen zo goed bij elkaar..

xoxo Laura