CHAPTER 2 - This Is It!

28 0 0
                                    

Habang daan,magkahawak kamay kami.

Walang imikan. Maliban sa mahinang tunog ng makina, puro bugtong hininga ko lang ang maririnig sa loob ng sasakyan.

Taas ng tension sa loob, parang me bombang anytime ay sasabog.

Maya – maya lang nagpapark na sya sa garahe. Saan na ba to? Palinga-linga ako sa paligid.

"Come inside,walang tao. it's just us here."

Nauna syang bumaba. He walked around para pagbuksan ako ng door. Wow gentleman! Paglabas ko ng car, he held my hand and led me to the front door. 

"Junii bitawan mo muna kaya yung kamay ko?"  sabi ko.

Kasi hirap na hirap siya na ipasok yung susi sa keyhole. Takot akong pakawalan hehehe, baka daw ako siguro tumakbo palabas.

Pagpasok namin, bumungad saken ang isang napakalinis na living room. Nakakahiyang maglakad. I took off my shoes.

"No leave it. ok lang yan." sabi nya sa akin.

Syempre nahubad ko na, alangang isuot ko ulit.

"Naku ok lang magpaa ako. Sanay ako jan." i said.

Naglakad na ako barefooted sa salas. Ginala ko ang mata ko. Nakatalikod ako sa kanya. 

"Ahh Jules?" - Sya

"Yes?" - ako, napaharap ako sa kanya. pacute...

"Ahhmm can we???? Pwede ba?? Ahhmm baka naman...?? Ahhmm.. "  - sya habang napapakamot sa kanyang batok.

Kumakabog na dito ang dibdib ko.

"Ehh ano ba yun?" dedma kunwari

"ahhhmmm???" - sya, kagat labi na... 

"Junii!! ano ba yun?!" napasigaw na ako.

Maybe he took it as a signal, he took the remaining space between us and grab hold of my face and claim my lips.

It was sweet but a  punishing kiss. Parang wala ng bukas ha! Me pagmamadali?

"Ahhh", Kung sino yang umungol, hindi ko alam. Kasi pareho na kaming hinihingal.  

"Ahhh" ungol ulit....

Whoa was that....

.

.

Me??? parang ako ata yung umungol.

 O protesta?... walang lakas na protesta.

Naramdaman ko kasi yung right hand nya sa dibdib ko.Nanginig ang buong sistema ko. This is all so new to me. 

Pinagsawa nya ang kamay nya sa dibdib ko. At ako? Wala namang reklamo. Tanggap lang ng tanggap sa mga bagong sensasyong binubuhay nya sa akin.

Wala na ako sa sarili ko. Ni hindi ko namalayang nakarating na pala kami sa bedroom nya.

May pagmamadali na sa bawat kilos ni Junii. Wala ng atrasan. 

This is it! 

And I am so ready and willing to give myself to him.

Ooppss! And what happened next, syempre hindi ko na idedetalye.Hindi ako kiss and tell noh! Basta it was sweet. He's gentle. Loving. And ang 'buhay', pangmatagalan!! nyahahaha... 

IT'S YOU I LOVETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon