IT'S YOU I LOVE

CHAPTER 11- Junii's side

Junii's POV:

"Nagsisisi ako na nagtago ako. Imbes na kausapin ka lumayo ako...."

Parang kanta yan, replay ng replay sa utak ko. Alam ko ang pinagmumulan ng mga salitang yan. I don't blame her. She only wants what's best for me. Dahil sa situation ko kaya sya nagpaparaya. Kahit masakit sa kanya. Kahit na happiness nya ang matamaan.

Andito kami sa room. She's still sleeping. Ang kalma lang ng itsura nya habang tulog. Walang iniisip, walang pinoproblema. Dahil saken.

Ano bang meron tong babaeng ito? Ang haba ng pasensya. Ang lawak ng isip. Magpapaubaya para sa kapakanan ko. Kakalimutan ang sariling paninindigan para lang sa ikabubuti ko. Napaka unselfish ng babaeng ito. Kaya ang hirap kalimutan.

Ligtas na sana ako when I read her text message. "no strings attached,letting you off the hook". Yan ang mga words na sinabi nya saken. Tuwa ko lang dahil I know wala akong sagutin sa kanya. Hindi sya maghahabol, which is what i don't need that time.

Hindi ko kaya sa ngayon ang relationship because of so many things going on around me. School and training at work, sabay kong binuno.Years of hardwork are paying of. Hindi madali ang pinagdaanan ko para maabot ang lahat ng iyan. I can almost taste the sweet fruit of my hard labor. At hindi ko pwedeng pabayaan na lang na mapunta ito sa wala dahil lang sa walang kwentang bagay. At ako bilang inaasahang nag-iisang anak na lalake, sa akin ipapasa ni Papa ang pagpapatakbo ng kompanyang pinaghirapan nilang itatag ni Mama. Katulong ko rin ang aking dalawang kapatid na babae. Although mas matanda sila sa akin, mas ako ang pinagkatiwalaan ni Papa dahil na rin sa minsang nagkaroon ng maling desisyon ang dalawa kong ate. Mas inuna nila ang usaping puso kaysa paghusayan ang pag-aaral.

At yan ngayon ang pinoproblema ko ng malaki...

...dahil hindi ko na maiiwan si Julianne.

---------

Jule's Pov:

Nagmulat ako ng mata. Gising na gising na ang diwa ko. Alam ko kung nasaan ako. At gustong -gusto ko ang lugar na' to.

"Hi," si Junii. Ang pogi talaga kahit kagigising lang. Kakainis lang.

"Hey, kanina ka pa gising?" bati ko.

" yup,kanina pa rin kitang pinapanood maghilik...hehehe"

"yahhhh, totoo? naghihilik ako?"

"Oo nga. sarap ng tulog mo eh. Mukhang bumabawi ka rin ng tulog. Pareho ata tayong hindi napagkatulog mula nung maghiwalay tayo."

Iniba ko ang usapan. awkward kasi..."gusto mong breakfast? lutuan kita?"

Pinisil ni Junii ang ilong ko, "ang ale, ang galing umiba ng usapan," sabay halik sa labi ko.

Napamulagat ako sabay takip ng bibig. "Junii!! hindi pa ako nagbrush ng ipin!"

Lakas ng tawa nya. " ayos lang yan. Ano ka ba?. Tanggalin mo nga yang kamay mo" sabay hinawi nya ang kamay kong nakatakip sa bibig ko.

Sa sobrang hiya ko napatakbo ako bigla sa banyo. Narinig ko na lang ang malakas na tawa ni Junii. Naligo na ako ng tuluyan. Napansin ko ang mga red marks all over my body. napangiti ako. At naalala ang nangyari kagabi. It was so heavenly. Junii is so gentle. pero me rough moments din which is so exciting. Napangiti na ako ng tuluyan. Hindi ko namalayan ang pagbukas ng pinto ng banyo.

Napahiyaw ako when Junii's hands snaked around my waist, hugging my naked body from behind.

"what's with that smile kanina ha? i saw it pagpasok ko dito."

I tried to get away from his hug pero mahigpit ang kapit. I can feel his 'Uknowwhat'. Nakakatakot and yet nakakaexcite... hihihihi

"Junii!!! Ano ka ba? Pwede bang lumabas ka muna?

"Ayoko nga! Bakit shy ka? Eh nakita ko na yan,buong-buo, wala ka ng kawala. hahahah" pang-aasar niya. Hinarap nya ako.

Then he saw the red marks. He traced them one by one. "masakit ba?"

"no" maikli kong sagot. Nagulat na lang ako sa sumunod na ginawa nya.....

He kissed the marks tenderly! Isa-isa. Para bang sa paghalik nya, mawawala na ang lahat ng red marks.

Naalala ko yung unang tagpo tulad nito.

"I'm sorry about this," he said." Naexcite ata akong masyado kagabi."

I was touched. Napaluha ako. I saw the gentle side of Junii. Nilingon nya ako ng marinig nya ang pagsinghot ko.

"Why? You're crying?". Niyakap nya ako ng mahigpit.

"Ahh, nonono, It's okay. I'm okay. Nothing to worry about." nauutal ako.

Hinawakan nya ako sa balikat, "I'm sorry Jules. For the things you have gone through. I promise babawi ako. hindi ko pa alam sa kung paanong paraan, but babawi talaga ako. I know kung hindi dahil sa akin, hindi ka sana nasa ganitong situation. It's all my fault. And for that I'm really sorry."

"Junii, bakit ka nagsosorry? I believe na pareho natin tong ginusto. Napakabilis lang ng nangyari sa atin. But I admit, no regrets. Wala akong pinagsisisihan sa nangyari at pagsisisihan sa hinaharap. " sabi ko habang nakatapat kaming dalawa sa ilalim ng shower.

He kissed me deeply. Nanginig ako. Ewan kung dahil sa halik o dahil sa lamig ng tubig. He felt it kaya niyakap nya ako. Mahigpit. He adjusted the water's temperature.

"ahhh ayan okey na ang temp. Thanks." sabay kalas ko sa kanya at abot ng soap. I started to soap myself. Yaan ng nandyan sya sa harap ko. Might as well take a shower na para makalabas na ako dito.

Inagaw nya ang sabon sa akin at sinimulang sabunin ang likod ko. I started to relax to his touch. serious sya sa ginagawa nya, walang imik sa likod ko. Till his hands reached for my breasts. Sinabunan nya yun ng mabuti. Nakakunot pa ang noo.

"Honey. Sweet. Love... I think I love you." He said that pero hindi tumitingin sa mata ko.

I was shocked, luwa ang matang napatingin ako sa kanya. "huh?? Ano sabi mo?"

"I said I love you, Mari Julianne Sarmiento."

Ayan tumingin din sya sa mata ko.