A Promise of Forever

Chpater Twenty One

I love my readers with all my heart!

Eto na po ang UPDATE!

*thisstoryismine*

Chapter Twenty One

Pagod na pagod ang pakiramdam ni Zabby, emotionally and physically. Then she remember her baby! Agad niyang hinawakan ang ang kanyang tiyan at pinakiramdaman kung nanduon pa ang munting buhay na lumalaki sa lob niya. She cannot bear loosing the only memory she have with the man she love before she leave him. Oo, nakapag desisyon na siya, kahit masakit at mahirap ay iiwan at lalayo na siya sa lalaking pinakamamahal niya. Hindi lang sa kanyang asawa, ngunit pati na rin sa kanyang mga magulang, lalayo na siya sa mga taong maaring manakit sa kanya.

Tumulo naman ang mga luha niya ng maalala ang galit ng ama, hindi siya makapaniwala na ang lover ng asawa niya ang mismong pinaniwalaan nito. Akala niya na ang kanyang mga magulang ang unang tao na gagabay at makakaintindi sa kanya, maling mali pala siya. Hindi niya namalayan na may pumasok na pala na nurse at may tingin na tila nakikisimpatya sa kanyang nararamdaman.

"M-M baby" she was stuttering. Pinilit niyang makatayo para alamin kung ayos lang ang anak niya ngunit natakot ata ang nurse at akala ay may gagawin siyang masama kaya agad itong tumawag ng doktor, si Alexia at si Jalton.

"Parang awa niyo na gusto ko lang malaman kung ayois lang ang baby ko! Sabihin niyo sa akin na ayos lang siya, na hindi siya mawawala sa akin." humahagulgol na sabi ni Zabby, bakas sa mukha niya ang hinagpis at takot. Takot dahil nakita niya ang mga taong sobrang nanakit sa kanya. Si Galther at ang ama.

"Zabby, huminahon ka muna!" agaw naman ni Alexia.

"Alexia, ilayo mo ako sa kanila, baka saktan nila ako!" parang nababaliw at umiiyak pa rin na sabi ni Zabby ng makita ang mga magulang at si Galther sa may bungad ng kwartong iyon. Hindi handa si Zabby na harapin ang galit ng mga ito.

"Honey, hindi ka namin sasaktan, please huminahon ka muna" sabi naman ni Cassidy na bagamat nagpapakatatag ay hindi napigilan ang maiyak sa nakitang reaksyon ng anak ng makita sila.

"Iyong baby ko Alexia? Please tell me na buhay siya, ayoko siyang mawala, ikamamatay ko!" hinawakan ni Zabby ng mahigpit ang kamay ni Alexia.

"Ayos lang ang baby mo! Buhay siya at patuloy na lumalaki sa tyan mo kaya huminahon ka muna kasi makakasama sa baby mo ang iyong pagwawala" sa wakas ay nasabi ni Alexia habang inaalayan si Zabby na makahiga ulit.

"Jalton, kunin mo na ung pangpatulog, sasaksakan ko na siya para huminahon at makapagpahinga na siya, baka kung ano pa ang gawin niya. Pwede mo ba siyang hawakan?" nagulat naman si Zabby ng marinig na may isasaksak sa kanya, she became hysterical again.

"No! Ayoko niyan!" agad naman siyang niyakap ni Jalton, masuyo at maingat ngunit mahigpit. Agad namang inin -ject kay Zabby ang pampatulog. Bago siya panawan ng ulirat ay nakita niya ang mga luha naglalandas sa mukha ng asawa habang yakap yakap siya ni Jalton, awa at selos ang nasa mukha nito.

Parang winawasak naman ang puso ni Galther ng makita ang pagwawala ni Cassandra ng makita sila nito. She is pain ang scared. hindi niya ginustong saktan ito. He was a fool to think that by not talking to her can lessen her grieves but he was totally wrong, she loves him ever since and she need his love and care.