Aykırı Öküz ♂ ♀

Klozet Temizlikçisi

(Multimedia-John)

Saat sabahın 9'uydu. Blazestone şirketinin en üst katından kalabalık New York şehrini seyrediyordum.Tam 1 hafta geçmişti. Clark'ı görmeyeli koskoca 1 hafta olmuştu. Sıkıntıyla elimdeki kadehi masaya bıraktım. Theresa elinde birkaç dosyayla odama geldi. Yüzünde çiçekler açıyordu. 'Bu dosyaları hemen inceleyip bana getir. Bu arada bu senin.' Dosyaları ,üstünde bir kağıtla bana uzattı. Hemen dosyaları bir kenara bırakıp kağıta baktım. 'Yarın saat 20:00 da, Blazestone şirketi özel toplantısı yapılacaktır. Katılmanız öngörülür. Adres : 42.cadde , 4.sokak , Wesley's. Giriş kodu : Üst Sınıf. ' Theresa'yla birbirimize baktık. 'Bu, iş toplantısına davetiye mi? ' benimde birden yüzümde çiçekler açmıştı. Theresa sevinçle gülerek başıyla sorumu onayladı. 'Ama kimseye söylemek yok. Bu şirketten sadece ikimiz davetliyiz.' dedi. 'Peki diğer iş adamları?' 'Onlarda davetli tabii, sadece sekreter olarak biz davetliyiz.' göz kırptı. Beni birden heyecan basmıştı. Kağıtta adres olarak ' Wesley's ' yazıyordu. Wesley... Clark'ın ikinci ismiydi. 'Tanrım! Yarın onu göreceğim. Yarın onu göreceğim.' elimdeki kağıdı kollarımın arasına alarak odanın içinde dönmeye başladım. Theresa anlamaya çalışan bakışlarla bana baktığında kendime gelip, 'Peki ne giyeceğim ben?' diye inledim. Suratına sinsice bir gülümseme yayıldı. 'Bu dosyaları bitirdikten sonra odama gel. Seninle alışverişe çıkalım.Bekliyorum.' dedi ve odadan ayrıldı. O gider gitmez hemen dosyalara yapıştım. Büyük bir hararetle onları incelemeye başladım. Yaklaşık 1 saat içinde tüm dosyalar bitirilmişti. Hemen onları elime alıp Theresa'nın odasına koştum. Dosyaları bıraktıktan sonra şirketten ayrıldık. Ve işte New York sokakları bizimdi! Mağazaları yavaş yavaş gezmeye başladık. Fakat ben bir türlü istediğim kıyafeti bulamıyordum. Theresa kıyafetini almakla kalmayıp ona uygun ayakkabısını ve çantasını da almıştı ,bense hala çaresizce dolanıp duruyordum. Elindeki torbaların ağırlığından yorulmuş bir şekilde, Theresa bana döndü : 'Yeter artık Cynthia! Yaklaşık 3 saattir gezmediğimiz yer kalmadı ve sen hala hiç bir şey almadın. Artık karar verecek misin? ' dedi. 'Lütfen Theresa, son bir yer kaldı. Orayada gidelim sonra başka bir yere gitmeyeceğiz. Lütfen lütfen lütfen!' ellerimi birleştirip ona masum kediler gibi baktım. 'Offf! Pekala! Bu son.' Ona kocaman gülümsedim ve son mağazaya da girdik.

Etrafa bakındığımda içimi yine umutsuzluk kaplamıştı. Yine beğendiğim birşey çıkmayacak gibi görünüyodu. Theresa etrafa dikkatle bakarak bana beğenebileceğim elbiseleri gösteriyordu. Hepsine 'hayır' anlamında kafamı sallıyordum. Theresa artık çıldırma noktasındaydı. Biraz daha ilerledikten sonra gözüme müthiş birşey çarptı. 'İşte bu!' dedim elimle elbiseyi işaret ederek. Theresa'nın ağzı açık kalmıştı. Elbise beyaz ve taşlı bir elbiseydi. 'Bunun içinde kuğu gibi görünürsün. Bu gördüğüm en güzel şeylerden biri.' Theresa'dan yorum geldi. Ellerimi sevinçle çırparak elbiseyi askısından çıkarıp dikkatle kalabalığın arasından geçirdim ve kasaya götürdüm. Önümde bir kişi vardı. O ödemesini yaptıktan sonra sıra bana gelmişti. Elbiseyi uzattım. Arkamdan gelen bir kız 'Bırak onu! ' diye bağırdı. Şaşkınlıkla kıza baktım. 'Neden bırakayım?' diye sordum. 'Onu ilk ben gördüm ve ayırdım. Dikkat ettiysen o elbise farklı bir yerde duruyordu. Ver onu bana!' Elbiseyi askılığından yakaladı. 'Bırakır mısın şunu? ' diye haykırdım. O sırada Theresa araya girmişti. Kasadaki görevliye 'Şunu hemen alır mısınız? Fiyatından fazla para veriyorum.' diye parayı uzattım. Bu sefer kızda ' Hayır ben onun verdiğinden daha fazla veriyorum.' diye üsteledi. Theresa bağırdı 'Kesin şunu! Ben Cynthia'nın verdiği para kadar daha para veriyorum ve bu elbise Cynthia'nın oluyor. Hadi şimdi ikile güzelim.' kıza göz kıprtı ve cebinden benim söylediğim miktar kadar para çıkardı. Bende üstüne ekledim ve elbiseyi yaklaşık %60 zararla aldık. Sonra salına salına mağazadan çıktık.