Broken Vow

Chapter 5

Her POV

Kasalukuyan..

    Ilang ton na nga ba mula ng mangyari yung first year anniv. Namin bilang mag boyfriend. Buti pa noon problema lang namin time na magkita dahil sa ojt nya at mga activity namin sa school dahil dancer nga ako.

     Ngayon hindi ko na alam kung paanong maibabalik kahit kaunti yung dating kami.

<<<<<<<<<<<<<<<

Nagising ako dahil sa agos ng tubig na naririnig ko mula sa cr. Paniguradong maaga syang nagising dahil sa sakit ng ulo nya.

Agad akong bumangon at bumaba sa kusina para mag init ng tubig ng matimplahan ko sya ng kape. Naghanda na din ako ng almusal para sa kanila ng mga bata at para kakainin nya ng magkalaman ang sikmura nya bago pumasok sa trabaho.

Ginising ko na ang mga bata para maka paghanda na sa pag pasok.  Saka ako pumasok sa kwarto para tingnan naman kung kumpleto na ang mga gamit na dadalhin nya sa opisina.

Nadatnan ko syang nakaupo sa kama at may kausap sa phone.nakatalikod sya mula sa pwesto ko kaya naman hindi nya napansin ang aking pagpasok.

"Sabi ko naman sayo diba! hindi muna ako makaka punta dyan masyadong madaming meeting ngayon sa opisina." He said irritatedly to someone.

"Yeah.sort off., no of course not why should I?"nagtatakang tanong nya sa kausap.

Hindi ko marinig kung anong sinasabi ng kausap nya pero feeling ko isa ako sa topic.

"I told you! Hindi ko na nga mahal ang asawa ko!anak ko nalang ang inuuwian ko dito! Sige na ibaba ko na to." Inis na sagot nya.

So kaya pala sya umuuwi dahil sa mga anak nalang namin.

Napalingon sya sa pwesto ko kaya naman nakita nya ko.

"Kanina ka pa ba dyan.?" He asked me.

"No I just came in. Why?" I asked innocently as if I didn't here something.

"Nothing. Kelan nga pala yung program ni shien?"

"Sa 26 next week na. Makaka punta ka ba?" 

"Yeah kaya lagi akong mag oovertime this week para makapunta ako."paliwanag nya

"Ok salamat." Maiksing tugon ko.

"Bakit ka naman nag papasalamat?" Naka kunot na tanong nya sakin.

"Dahil hindi mo pa din nakaka limutan ang tungkulin mo sa mga bata." Paliwanag ko habang inaayos ang mga gamit nya.

"Hindi naman ako ganun ka walang kwentang ama para hindi gampanan ang ganung bagay." Asar na sabi nya.

"Di inamin mo din." Bulong ko.

"May sinasabi ka ba?" Tanong nya.

"Wala. Bumaba ka na para sabay sabay na kayong kumain ng mga bata " sabay talikod ko at lakad palabas na nang kwarto.

"Hindi naman magiging ganito kung matino kang ina't asawa! Kaya wag kang mag panggap na wala kang kasalanan!" Sigaw nya.

Agad na nag init ang tenga ko sa narinig ko.
Nilingon ko sya at sinarang muli ang pinto.

"Ni minsan hindi ako nagkulang at naging pabayang asawa! Ni minsan  hindi ko inuna sarili ko kesa sa inyo ng mga anak ko! Kaya tigilan mo ko sa litanya mo James!"sigaw ko.

"Hah!talaga kaya pala ka tanghaliang tapat nakikipag landian ka sa kalsada pa.!" Asar na sagot nya sakin.

"Ilang beses ko bang sinabi sa'yong natapilok ako atdi sinasadyang tumatakbo yung tao!kaya nagka ganun!" Paliwanag ko.