Addicted To Your Kisses (KissWard)

28: Mazagran

"Ano kasi ate, ang sabi nya na lagi syang nakamasid tapos sabi pa na mahuhuli nya rin ako one of these days." I blurted out kay ate habang nakaupo kami sa may sala namin.

"What?!" Great. At ngayon mas naalarma na sya. "Ipakonsulta na natin yan sa mga pulis. Kasi baka lumala pa yan." Sabi nya sa akin at sinabi na may kaibigan sya na makakatulong sa amin.

Papayag na sana ako na umalis kami kaso bigla kaming tinawag ni mama. "Bakit po tita?" Tanong ni ate as we went doon sa kitchen kung nasaan si mom at dad kasama ni yaya frida.

"Hindi ba may contact ka nila tita Esther mo?" Tanong nya habang naghihiwa sya ng carrots. "Opo tita meron, bakit po?"

"Ah kasi gusto naming magkaron na salo-salo. Para sa pag galing ng tito mo." Sabi ni mama at agad namang ngumiti si dad.

"Ganun po ba tita, sige po ako na bahala tumawag sa kanila. Kailan po ba plano nyo?" Tanong ni ate. "Gusto ko sana sa susunod na bukas na." Sabi ni mom at tumigil na muna sya sa paghihiwa.

"Ang bilis naman po." Sabi ni ate Mara na medyi nabigla. "Oo para naman sabay na din sa celebration bago umalis yang pinsan mo." Sabi ni mama ng may halong lungkot sa boses nya. I went to her and gave her a hug. "Ma may sarili na po akong buhay sa Manila, and besides bibisita pa rin naman po ako. Promise mas mapapadalas na po." I said at agad naman akong nginitian ni mama.

"Oo alam ko naman na hindi mo kami matitiis ng dad mo eh." Sabi nya sabay kurot ng cheeks ko.

"Kisses, may naghahanap sa'yo dun sa labas." Sabi ng isa naming katulong breaking our little moment sa kusina.

"Ah sino po ba?" Tanong ko. Kasi baka mamaya si Neil yun, ayokong mapaaway lalo na ngayon na kakarecover lang ni dad mula sa pambabaril sa kanya.

"Hindi ko alam eh, kailangan ka lang daw makausap sandali." Sabi ni yaya.

Agad naman akong sumunod sa kanya papunta sa gate, and there I saw him. No thankfully not Neil, but Ed.

Hindi ko alam kung anong dapat kong maramdaman as I saw him there within my arm's reach. Pero bakit sya nandito? Pano nya ako nahanap? Bakit may dala pa syang mga bag?
Sinabi ko kay yaya na ako na ang bahala at umalis na sya. Naglakad ako papalapit sa gate at tinawag yung atensyon nya.

"Hey." Bati ko trying to act all casual. He smiled at me and everythime he does my heart melts. "Hi. It's been awhile." Sabi nya sabay harap sa akin. "Yeah, how are you?" Usisa ko.

"Truth be told, I don't think I am." He said as he wiped away the sweat in his forehead.

"Why? I bet you are happy now." I said nonchalantly.

"What made you think so?" He asked, hindi ko alam kung lungkot ba yung nasa boses nya o pagod. "I just assumed since the plan seemed to went well and now you would be the succesor of your family's business. Isn't that good?" I said tauntimlng him. No ayoko syang saktan pero tama naman ako di ba? After nyang mawala ng ilang week at umaasa ako na one day susulpot sya, ito yung gagawin nya?

I know I should be happy na ngayon nandito sya.
Pero bakit ba? Ano nanaman bang kailangan nya?

"No the plan did not work out well." At dito nainis na ako. Ano bang tingin nya sa akin? Bakit ba sumusulpot lang sya pag may kailangan sya? Hindi b nya naisip na baka nakakasakit na sya.

"Aren't you gonna ask me why?" He asked as I had no response.

"Just tell me. But if you are gonna ask another-" And there I just snapped but he quickly cut off my sentence.

"No favors this time." He paused for a moment and looked at me. "I just wanna tell you-" Whatever he was about to say was cut off when he suddenly collapsed.

What the hell is happening. Agad na nawala lahat ng inis ko sa kanya at napalitan ng pag-aalala at panic.

"Kuya Alfredo!" Sigaw ko. "Yaya Frida!" Dagdag ko as I opened the gate at agad syang sinubukang itayo. "Ate Mara!" Nakita ko si kuya Alfredo na tumatakbo papunta sa akin na may kasama pa na isang guard.

"Pakipasok po sya sa loob." Sabi ko at agad naman nilang inakay si Ed na walang malay papasok ng bahay. Isinara ko yung gate at agad na sumunod sa kanila.