SORUNLU

Arya Ol...

Sayfaları çevirip son sayfaları açtım ve yazanlar gerçekten beni dehşete düşürdü. Çünkü o sayfalarda Arya'nın intihar mektubu yazıyordu.

" Her şeyden önce emin olun ki bu ilk ölüşüm değil. Daha önce de defalarca kez öldüm. Beni defalarca kez öldürdünüz. Ama bu sefer farklı olarak ben kendimi öldüreceğim. Bazıları buna intihar diyor. Ben ise kurtuluş ya da yeniden doğuş demeyi tercih ediyorum.

Ben mutlu küçük bir kızdım. Beni önce şizofreni ettiniz, ardından da hapis hayatı yaşattınız. Söylesenize bana bunları yapmanızı sağlayacak ne kötülük yaptım?

Bir çocuğun ailesine en ihtiyaç duyduğu zamanlarda beni bir başıma bıraktınız. Kendimi kitaplara kapattım. Onlar annem gibi gitmiyorlardı. Ya da babam gibi umursamaz değillerdi. Onlar beni seviyorlardı.

Mutluyum dedim. Şizofrenisin dediniz. Koparmaya çalıştınız beni kitaplardan. Üzgünüm. Başaramadınız.

Bu satırları yazarken ağlamıyorum ya da gülmüyorum. Tamamen duygusuzum. Çünkü duygularımı sevdiğim adam aldı. Göz yaşlarımı ise geceye sattım. Bu saatten sonra 'BEN' yokum. Artık kendinize yeni bir günah keçisi bulmak zorundasınız.

Nasıl yok olacağımı bilmiyorum. Aklımda bir çok plan var. Ama hangisini yapacağıma henüz karar vermedim. Belki tam alnımın ortasından vururum kendimi. Beynim dağılır. Bir yerde okumuştum. En az acılı ölüm buymuş.

Belki gazı açık bırakıp mutfakta uyurum gece. Ama yardım sever bir komşu beni kurtarabilir.

Belki de aksatmadan içmem konusunda ısrar ettiğiniz o saçma ilaçların hepsini birden içerim. Yanında birayla.

Ölmek kolay. Zor olan ise yaşamak.

Size son sözlerim bu defteri bulursanız en sevdiğim kitaplarımla birlikte yakmanız. Küllerini de geceye hediye edin. Benim yıllarca göz yaşlarıma dayanan gece bir hediyeyi hak ediyor.

Kimseyi sevmiyorum. Hiç birinize hakkım helal değil. Beni siz öldürdünüz. Katilim sizsiniz."

Kendi intihar mektubunu yazmıştı ama sonra kaçmayı tercih etti. Arya zeki bir kızdı. Bir kaç ahmak için intihar etmemesi gerektiğini biliyordu.

Arya'dan vazgeçemezdim ama vazgeçmeliydim. Eğer intihar etseydi bunun sebeplerinden biri olacaktım. Arya'nın bana ulaştığı numaraları engelleyip bir mail attım. 

"Hayatını yaşa prenses. Bunu hak ediyorsun." 

Maili attıktan sonra oradan da engelledim. Bana ulaşmamalı ve hayatını yaşamalıydı. Onun hayatının kötüleşmesinde rol oynamıştım. Onun için bu kadarını yapabilirdim.

Biraz oyalanıp yatağa uzandım. Yarın yapmam gereken işler vardı. Telefonuma alarm kurum uyudum.

.......

Uyandığımda ağrıyan başım hareket bile edemiyordu. Zorla gözlerimi açıp etrafıma baktım. Odam topluydu. Bunu baş ağrısından olan bir yanılgı zannediyordum. Çünkü toplu ve düzenli yerler bana Arya'yı hatırlatıyordu. Çünkü sinirlendiğinde etrafı dağıtıp bir şeyleri kırar ardından da delirmiş gibi dağıttığı yerleri temizler ve düzeltirdi. 

Elime telefonu alıp saatin 11.09 olduğunu gördüm. Çalan alarmların hiç birini duymamıştım. Sinirle yataktan çıkıp ağrı kesici almak için mutfağa yöneldim. Mutfak kapısını açınca karşıma sarışın bir kadın çıktı. 'Temizlik şirketinin gönderdiği çalışanlardan biridir' düşüncesiyle onu umursamadan masanın üzerindeki ilaç kutusundan bir ağrı kesici aldım. İlacı içtikten sonra tekrar yatağa uzanıp elime telefonumu aldım. Gelen mesaj ve bildirimlere bakıyordum.  Ne olduysa o dakika oldu. Mutfaktaki kadın hızla mutfaktan çıkıp bana yöneldi ve elindeki şeyi bacağıma sapladı. Önce bacağıma bakıp onun bir şırınga olduğunu anladım. Ardından da bana şırıngayı saplayan kadına bakıp Arya olduğunu anladım!