MAY ilaw sa opisina ni Erron. Dinala siya roon ng ginoo para makapagpahinga daw siya. Hindi tuloy niya maintindihan kung pabor ba talaga ito na siya ang babaeng minahal ni Erman. Minsan kasi kung magsalita ito ay parang hindi siya nito gusto. Naroon din ang mommy ni Erman.
"Ano naman ang nakain mo at dinala mo dito si Rena, Erron? Hahatulan mo na ba siya?" mataray na bungad ni Natalya sa asawa.
"Nag-usap na kami," sabi lang ni Erron.
"Malamang tinakot mo na naman siya. Kainis ka talaga, eh."
Tumalikod si Rena. Mag-aaway pa ata ang mag-asawa dahil sa kanya.
"Ano ka ba, Natalya? Kung magsalita ka parang wala akong ginawang mabuti sa pagsasama natin. Namumuro ka na rin sa akin, ah. Bahala ka na kay Rena, may pupuntahan kami ni Serron," sabi ni Erron saka lumapit sa pinto.
"O sige, umalis ka rin. Huwag na tayong mag-submit ng specimen kay Zyrus para walang baby," pananakot pa ni Natalya sa asawa.
Hindi nakatiis si Rena, tiningnan niya ang mag-asawa. Binalikan ni Erron si Natalya at binulungan ito. Pagkatapos ay sandaling naghalikan ang dalawa. First time niyang nakitang ngumit ang daddy ni Erman. At kinilig siya sa eksena ng mag-asawa.
"Bye," sabi lang ni Erron bago tuluyang lumabas.
Panay ang buga ni Natalya ng hangin. "Pasensiya ka na sa asawa ko, Rena. Suplado lang 'yon pero mahal ko 'yon," nakangiting sabi nito sa kanya.
Natawa siya. "Ang cute n'yo nga pong tingnan. Nakakainggit kayo," aniya.
Inakbayan siya nito. "Huwag kang mainggit sa amin. At huwag n'yo kaming tularan ni Erman. Mas mabait si Erman kaysa daddy niya."
Umupo silang dalawa sa sofa. Nagsalin ng blood juice sa dalawang baso si Natalya at binigay sa kanya ang isa.
"Ahm, tita, hindi po ba kayo naiinis sa akin?" tanong niya pagkatapos ang unang lagok ng dugo.
"Bakit naman ako maiinis sa 'yo?"
"Eh kasi po dahil sa akin ay nalalagay sa panganib si Erman. Alam ko pong katulad din kayo ni Tito Erron na gusto kaming paghiwalayin ni Erman.
Bumuntong-hininga si Natalya. "Honestly naiinis ako dati, lalo na noong nalason ng usok ng kasoy si Erman. Pero noong nalaman ko na in-love sa 'yo ang anak ko, pinabayaan ko na lang siya. Sino ba naman ang ina na ayaw maging masaya ang anak?"
"Pero alam n'yo po ang tungkol kay Prince Rios?"
"Ahm, naikuwento na sa akin ni Erron. Nag-aalala ako, pero sa dami ng dagok na dinanas namin ni Erron, nagiging matibay ang loob ko. Kaya iniisip ko na malalagpasan din ninyo ni Erman ang pagsubok na darating sa buhay ninyo. Kung mahal ninyo ang isa't-isa, panghawakan n'yo iyon. Ang pagmamahal na iyon ang gamitin ninyong sandata. Nadala na ako sa kakasaway kay Erman, kasi lalo lang siya nagagalit kapag hinihigpitan ko siya. May tiwala naman ako sa kanya na mapapanindigan na niya ang mga desisyon niya sa buhay."
"Salamat po sa tiwala, Tita."
Ginagap nito ang kanang kamay niya at banayad na pinisil. "Basta huwag mo na ulit sasaktan si Erman. Huwag mo nang pansinin ang mga sinabi ni Erron. Kontrabido talaga 'yon," anito.
"Pero tama naman po si Tito Erron."
"Oo, pero kung iisipin mo ang mga problema, lalo kang mahihirapan. Ang dapat ninyong isipin ni Erman ay kung paano ninyo malalagpasan ang pagsubok at problema."
Naputol ang kuwentuhan nila nang biglang dumating si Erman. Mukhang galing sa pagtakbo ng mabilis kaya hingal na hingal ito.
"O, anak, anong nangyari?" tanong ni Natalya.
