Een blik die alles veranderde.

Hoofstuk 24.

Ik zucht nog een keer en dan klop ik aan op de deur van Floris. 'Jaja, ik kom eraan.' Hoor ik hem vanachter de deur zeggen. Dan gaat de deur open en verschijnt Floris. Hij heeft geen shirt aan en staat alleen in zijn korte broek. 'Ook een goedenavond.' Is Floris de eerste die zich herpakt heeft. Zijn hemelse blauwe ogen glinsteren en ik verdrink erin. 'Je snapte de boodschap dus..' Zegt hij en een ondeugende glimlach trekt om zijn mond. Mijn wangen zijn direct weer vuurrood. ‘Kom..’ zegt hij en wenkt mij naar binnen. Zodra de deur dichtvalt word ik door Floris tegen de muur geduwd en voel ik zijn lippen op de mijne. Hij legt zijn handen in mijn nek en drukt met zijn lichaam tegen mij aan. Een kus die veel te kort duurt naar mijn zin. Floris kijkt mij aan. ‘Blijf je vannacht hier?’ ‘Ja.’ Knik ik en laat dan mijn ogen over zijn lichaam glijden. Ik weet niet waar ik het lef ineens vandaan haal, maar ik laat mijn tas vallen en druk dan mijn lippen op de zijne. Als vanzelf gaan zijn lippen van mekaar en word onze zoen dieper en intenser. Ik kan een kreun niet onderdrukken. Ik voel hoe zijn handen over mijn rug glijden en naar mijn billen afzakken. Ik woel met mijn handen door zijn haar en sla dan mijn armen om zijn nek. 'Sla je benen om mij heen.' Zegt hij als hij mijn lippen heeft losgelaten. Hij tilt mij op en ik doe wat hij zegt. Terwijl onze zoen steeds intenser wordt, voel ik hoe Floris zich naar het bed verplaatst en dan bukt met mij in zijn armen. Ik voel het matras op mijn rug en dan komt Floris over mij heen hangen. Hij kijkt mij diep in mijn ogen en ik verdrink haast in de zijne. ‘Je bent zo mooi, Eva.’ Mijn wangen krijgen weer een kleur, maar ik blijf hem aankijken. Ik til mijn hoofd op en druk een kus op zijn lippen. ‘Onthoudt dat we gewoon stoppen als je niet meer wilt.’ Fluistert Floris in mijn oor die dan mijn nek kust. Het zet mijn hele lichaam in vuur en vlam. Ik kan een zachte kreun niet onderdrukken en laat mijn handen over Floris zijn rug glijden. Dan vinden onze monden elkaar weer en komt Floris bovenop mij liggen. Even verstijf ik, mijn vader deed dat ook steeds als hij zin had, maar probeer mij toch te ontspannen. Blijkbaar merkt Floris het want hij rolt om met mij in zijn armen zodat ik bovenop kom te liggen. Hij laat mij los en legt zijn armen op het bed. 'Ga je gang. Voel maar, doe wat je wilt.' Knipoogt hij naar mij.

Jullie snappen al dat dit natuurlijk niet het einde van dit hoofdstuk is. ;) Maar ik heb het de komende dagen erg druk met mijn werk en daarom besloten om alvast een deel online te zetten. Zodra ik weer tijd heb, zal de rest snel volgen en dat wordt nog veel meer Fleva. :D