Een tijdje later hebben we zo wat gegeten en gekletst. Over van alles en nog wat. Sam en Anne hadden het vooral over een jongen die ze leuk vinden. En ondertussen is de man die ik leuk vind een of andere activiteit aan het doen op het strand. ‘Eef, ga je mee zwemmen?’ vraagt Anne. ‘Ja, ik heb wel even genoeg van het liggen en ik heb het bloedheet van de zon.’ ‘Nou, volgens mij komt dat niet alleen door de zon.’ Grinnikt Moniek. ‘Je kijkt al uren naar die knappe man, daar ben je gewoon oververhit van geraakt.’ Ik voel mijn wangen nog roder worden. ‘Ah, kom op Eef, daar is niks ergs aan.’ ‘Nee, wij hebben het er ook warm van hoor. Die man is gewoon eye candy.’ Vult Sam Moniek aan. ‘Iedere vrouw wil volgens mij wel een beschuitje met hem eten.’ ‘Nou, maak er maar een hele rol van.’ Lachen ze. Ik sta op om mijn shirt en short uit te trekken en loop samen met Anne richting de zee. Als we voorbij het korps lopen, hoor ik iemand fluiten. Ik kijk om en zie dat het Floris is. Hij komt aangerend over het zand. ‘Heey Eva.’ ‘Hey, lekker bezig?’ vraag ik hem. ‘Ja, maar ik had een vraagje. Wil je vanavond nog een drankje doen?’ ‘Uhm..’ en dan voel ik een tik in mijn rug van Anne die ja knikt als ik mij omdraai. ‘Ja, lijkt mij leuk. Al moet ik wel werken tot 22.00.’ ‘Dat is niet erg dan wacht ik je op in de hal van het hotel.’ ‘Oké, is goed' ‘Dan ga ik nu terug. Tot vanavond.’ Ik krijg nog een knipoog en dan loopt hij weg. Ik ben helemaal onderste boven van het feit dat hij mij nog eens heeft uitgevraagd. Anne staat te springen en zegt: ‘Kom, we doen snel een duik en dan gaan we naar huis. Gaan we er voor zorgen dat hij je wil verslinden vanavond.’
JE LEEST
Een blik die alles veranderde.
ФанфикEva staat aan het begin van haar laatste jaar van haar recherche opleiding. Op advies van Marion heeft zij een horeca zomerbaantje genomen in een hotel bij het strand. Weg van huis en alle zorgen. Hier kan zij gewoon de onbezorgde Eva zijn. Het enig...