SESSIZ KIZ

AYAĞA KALK KERETA!

Ne diyor bu! Ben burda insan öldürdüm diye ağlarken o kalkmış bana dert etme diyo ya !!

Barut a sinirle bakıp kapıya yürüdüm. O ise hala ne tepki vercem diye gözlerini ayırmadan beni izliyordu. Ne yapmamı bekliyor ne istiyo benden.

Kapıyı açıp elimle dışarıyı gösterdim.

" Gul!Ben Herşeyi Senin Için yapıyorum. NEDEN anlamiyorsun Lan!!" Bağırıp yanıma geldi.

Gözleri hem çaresiz hem de sınırlı bakıyordu. Benim için ne yaptı, soylesinde bilelim.

Elimle çıkmasını işaret ettim.

Bana uzunca bakıp analiz ediyordu herhalde. Benim gözlerime o kadar yoğun bakti ve ağzıni bile açmadan çıktı. Tuhaf oldum.  O bakışlarıyla ne anlatmak istiyordu ki?

Barut çıkıp kapının oraya gidince hemen kapıyı kapattım. Kilidi çevirip önüne oturdum.

Dizlerimi kendime  cekip kafamı yasladim.  O kadar sormak istedigim seyler vardı ki . Cikmazdaydim. Ne yapcagimin hiç bilmiyorum.

Asim abim var.

Maçlar var .

3 gün sonra maç vardı ve benim bu bitik halimle ve asim abim  de uyanmadigina göre  o maçlara da gitmicem. 

O öldürdüğüm insan var.

Keşke kendime sahip cikabilseydim.
Kendimi bi yerden  atasim var , benim yasamamin hiç bir anlamı yok.

Yasamam için biri bir neden soylesin. Asim abim uyanmadi o uyanmazsa bende onun yanına giderim.

Annem, annem kelimesini okadar çok kullanmak istemişimdir ki ama o kişi yok! NEDEN! NEDEN anne ..
Ben sana sarılıp derdimi anlatamadim hiç, belki yanimda olsaydin biraz olsa derdim hafiflerdi. Beni bu kötü dünyaya acı çekmem için mi getirdiniz? Beni bu yalan dünya da yalnız birakcaktiniz niye dünya ya getirdiniz.  Anne şefkati ne onu bile bilmiyorum, asim abim bana el uzatmadan önce o kadar  çok üzülüyordum ki herkes bana aciyordu.  Ben  O kadar yıl mücadele ettim, ama suan bittim.  Kımsem  yok. Geceleri yetimhanedeyken uyumuyor okulun terasina cikip orda oturuyordum. Belki annem beni görür de yanıma gelip ' Napiyorsun akşam akşam burda ya dusersen ' diye kızıp beni azarladigini hayal eder gulerdim.  Umut ışte.  Buyudugumun farkına vardigimi sağlayan  sey ise ANNE min olmadığı. 

Baba, babaları hep güçlü olarak görürdüm. Yetimhaneden cikip okula giderken yolda hep el ele çocuklarını okula bırakan babalar görürdüm. Keşke beni bırakmadan önce iki kere düşünüp biraksalardi. Beni bıraktığı için onlardan nefret ediyorum.

Başım agirmaya başlamıştı okadar düşünmekten.

Kafamı kaldırıp saate baktım, dörde geliyordu. Sessizin yattigi yere baktim. Cok keyifli bir sekilde uyuyordu.  Keşke bende onun gibi keyifli huzurlu olsaydim.

Kapı çalınca ses vermedim. Kimse beni rahatsiz etmesin. Nede olsa calar calar gider.

Sessizin yanına gidip onu kucağıma aldım. Biraz olsun aklimdakileri dusunmezdim.
Onu da yatagimin içine  sokup uzandim.

Sessiz aynı beni temsil ediyordu. Suana kadar ondan havlama sesi hiç duymamıştım. Ya hirlar ya da nefes sesini duyardım . Aynı ben.

Yanagimda  islaklik hissedince yuzumu sildim. 

O öldürdüğüm insanı düşünmeden uyumaya çalıştım. Uyursam en azından biraz olsa herşeyi unutcam.

------

Hirlama sesi  ve  Kapi sesiyle uyandim.
Kapiya o kadar sert vuruyordu ki barut kapı kirilcakti.

Sessize baktığımda kapının önünde durmuş hirliyordu.
Ayağa kalkıp kapının oraya gittim.