SESSIZ KIZ

GERÇEKLER

Medya Asim

--Hatirlatma --

"AYAGA KALK KEREKTA" bu bu ses yok yok beynim bana oyun oynuyo. Gozlerim dolmaya başlayınca ceren kenara çekildi ve benim hayat enerjim benim hayata tutunmami sağlayan abim asim abimi gördüm.

-- -- --

Gözlerime inanamıyorum. Benim asim abim sonunda uyanmisti.

Hemen yataktan kalkıp ona doğru yürüdüm. Bir aydır asim abi yatarken çektiğim onca acı geçecekti.
Kendine gelmişti. Teni , yüzü kendine gelmişti. Sadece yorgun görünüyordu.
Koşarak gidip sarildim.
Gözleri dolmuştu. Benim başından beri doluydu. Nasıl olmasın ki sizin hayata tutunmanizi sağlayan insanı kaybetme duygusunu en derinine kadar yaşıyorsunuz.

Kokusunu içime çekip daha çok sarildim. Onun da kendini zor tuttuğu belliydi.
Ben ona daha çok sarılıp ağlamaya başlıyinca kendini tutamayıp ağlamaya başladı.

Barut yalnız kalmamız için ateşle cereni odadan çıkarıp, bana da gülümseyip odadan çıktı. Böyle ince düşünmesi beni ona itiyordu bilmiyorum neden.

O uzun sarilmamizin ardından,

" Gel şöyle kereta. Senle konuşup özlem giderelim." Yumuşak sesiyle konuşup benim sacimdan optu.

Bir insan başka biriyle sevgili olmak dışında hiç yakın olamaz belki. Ama ben asim abiyi sanki dogdugumdan beri taniyormusum gibi hissediyorum. Ona o kadar baglanmisim ki benim tek ailem o olmuş.
Tek siginagim o gibi.

Yataga doğru yürüyüp yataga oturduk. Asim abim saçlarımı okşayıp yavaşça kafamı kaldırdı.

" Gormeyeli baya zayiflamissin bu ne hal gul! Ben sana ne demiştim.!"
Bana kizmasini bile özledim. Kizssin tadını çıkarırım böyle.

Gülümseyip kafamı eydim. Hep kilo almamı söylerdi ve bende kilo almak yerine zayiflardim ama bünyem böyle yapcak birşey yok.

Okadar olay oldu ve sen yanimda olsaydın bu kadar zayıf güçsüz olmazdım asim abi demek istedim. Diyemedim. Konusamadim. Içimde o kadar seyler var ki bu son olaydan sonra dengemi kaybetmistim.

Asim abi benden cevap bekliyordu, gözlerinden belliydi.
Ayağa kalkıp masaya gittim, not defterimi alıp
' ben kendimi tutamayıp ,sinir krizi geçirince adam öldürdüm kendime hakim olamadım. Ben sen olmadan yönümü kaybettim. Belki sen o zaman olsaydın ben şimdi bu kadar acız olmazdım asim abi..'

Kağıdı eline verip ağlamaya başladım.
Asim abi okur okumaz ayağa kalktı, yeni uyanmasinin etkisiyle dengesini kaybetti . Birden ayağa kalkıp kolundan tuttum.
Kolunu çekip

" Bana biri bu olayı anlatsın. BARUT!"
Diye bağırıp odadan çıktı. Kendine zarar verecek hareketler yapmamasin diye arkasından gittim. Yeni uyanmisti bir daha kaybedemem.

Barut karşı odada ateşle oturduğunu gördüm. Asim abide oraya doğru hızlı bir şekilde yürüdü.

"BARUT! !" nolur bisey olmasın...

Barut bizi ve asim abinin sesini duyar duymaz yanımıza geldi. Asim abinin karşısına geçip,

"Noldu asim"

" Gülün adam oldurmesine ne cevap verceksin acaba !! Sen yanin da degilmiydin lan! Ben sana emanet etmedim mi ?! Gulu koruyup belalardan uzak tut demedim mi?!" Birden barutun yakasından tutup kendine çekti.

Barut bana bakınca kafamı egdim. Beni sevdiğini dile getirmişti ve ben ilk defa birseyden bir konudan dolayı utanıyorum.
Ve bu öldürme olayında çok hassas oldugumu da biliyor.