TANITIM

13.4K 440 29
                                    

Bu dünyaya niçin veya kimlerin yanında dünya 'ya geldim bilmiyorum,yalnızım. Ben kendimi bildim bileli tek başıma yalnız biriyim.

Sokak çocukları gibi sokaklarda yaşıyordum. Çok güçlü gorunuyorum ama aslında çok güçsüz ,savunmasizim. Aile kavramı nedir bilmiyorum.

Ben doğduktan sonra bir mezarlığın yanına bırakılmisim,artık canımı yakmiyor gecmisim, hep şöyle derler; mezarlıkta bir mezar taşının yanında uyuya kalirsan o mezar taşının ruhu seni korurmus.

  Bende biraz olsun bunla avutuyorum kendimi, belki biraz beni düşünmüşler sokakta bebek başıma tek kalamicagimi anlamislardir yada beni öldürmek istediler ama ben yine olmemisim.

Beni mezar bekçisi bulup yetimhaneye bırakmış. Ben yaşadıklarımı ogrene ogrene göre göre sustum hiç kimseyle konuşmadım aglamadim .

Kimseyle tek kelime etmedim hayata kustum herkes benle konusmaya calisti, yurt muduru kac kere denedi ama yapamadi.

17 yaşıma kadar yurtta kaldım okul birincisi olduğum için okulla aram bozuk değil zaten hayatımda yoluna giden tek şey bu.

18 yaşıma bastigimda beni biraz olsun önemseyen Asım abiyle tanıştım . Bir gün üç kız beni sokakta döverken o gelip beni kurtardı. Bana bu hayatta güçlü olacağımı söyledi ve beni eğitti . Boks maçlarına çıkardı ve çok iyi dovuscu yaptı. O  üç kızları okulun içinde dovdum ve kimse bana bulasamayacak kadar korktu.

Asım abi beni yanına aldı bana  depoda bir yer verdi ve orda hayatıma devam ettim. Kendimi tanıtacak bir tek fiziksel ozelliklerim var, ruhum yok gibi neyi severim neye gülerim  neye ağlarım neyi sevmem hic bilmiyorum. Bildiklerim ise çok uzun olmasada uzun boyum siyah saçlarım kara gözlerim var. Fizigime güzel derler ama benim umrumda olmaz.

Maçlara çıkarım karşımdaki insanı benim kaderim olarak görürüm. Onunla kavga ederim, neden beni bu kimsesiz dünyada acınası duruma düşürdü diye hesap sorarım .

Sonra hırpalanmış bedenimi ya sararim yada uyuyarak geçirmeye çalışırım. Tenimin esmer olması yaraları gizlemek için iyi oluyor ne gören üzülür nede bana  acir. 

Okulda benle kimsesizim diye dalga geçen olmaz olsa bile bir gün sonra dayak yemiş şekilde gelir , ben tam dövmeye gitcegim zaman zaten dayak yemiş oluyor ve artık kimin yaptığını arastirmicam bıktım her defasında bulamiyorum artık banane onlardan bana kimse bulasmasin yeter.

Okul sonunda bitmiş beni mutlu eden tek yere asım abinin yani kendi evim dediğim bir oda oraya gidiyorum. Boksa caliscagimiz için heyecanlıyım herzamanki gibi. Kulakligi kulağıma takip müzik listesini açtım ve kolpadan seçip dinlemeye başladım.

Okulun kapısından çıkarken siyah BMW bir araba sol tarafta duruyordu, yanından geçmek için harekete geçtim. Tam geccegim sırada arabadan uzun boylu,kahve arada sarıya kaçan  saçlı , siyaha  kaçan koyu kahverengi gözlü ve  kaslı  22 yaslarinda biri çıktı. Ve  arabaya yaslandi.

Beni görünce göz kırptı. Bana kırptı göz kırptı sinirlerim tepeme çıkmaya başladı. Ama uğraşmadim. Yetismem gereken daha önemli isim var ona sinirli bakip yoluma devam ettim.

Eğer begendiyseniz oylayip( yildiza) basarak destek verebilirsiniz.

SESSIZ KIZ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin