SESSIZ KIZ

Mucize olsun

Arkadaşlar emegime saygı olarak oylayip yorum yaparmisiniz. Ben size güzel şeyler ile gelmek için çabalıyorum ama emeğimin  karşılığını alamıyorum. 💕 Oy ve yorumu çok gormeyin...

***

*Yazar dan*

Beni birakmicak ,gitmicek. Kendi kendine konuşan barut sessizliğini bozmuyor , gülün vurulmasından sonra ameliyata alındığından beri yerde oturmuş anlamsizca kapıya bakıyordu. Seni seviyorum demişti nasıl giderdi.
Başını ellerinin arasına alıp sıkmaya başladı. Benim yuzumden onu koruyamadim.
Sayiklamalarini ne asim anliyordu nede ceren.
Sanki o kurşun güle  değil hepsine isabet etmiş gibiydi. Canları yanıyordu, bir umut doktorun iyi haberini bekliyorlardi.

Ceren ateşe sarilmis iç çekerek kendini suçlayıp duruyor ateş ise saçlarını okşayıp sakinlestiriyordu.
Bir an o ameliyathanede cereni düşünen ateş  daha çok sarıldı cerene. Barutu anlıyordu sevdiği kız gözlerinin önünde yıkılmıştı. Ceren böyle olsaydı napardim ben, içinden geçenlerini dilinine vuramiyordu. Barutun nasıl yıkıldığını gözleri ile görmüştü. Barut hep güçlüydü onu kolay kolay kimse yıkmayı beceremezdi ama aşk, aşk oylemi ki? Seni canından eder seni süründürür, yok ederdi. Barut da yıkılmıştı onu kaldirabilecek tek kişi gülün iyi olması diye düşündü ateş. Üzülüyordu hem gül için hemde barut için.

Sıkıca sarıldı sevdiğine elinden kayıp gitcegini düşünerek.
Barut geldiğinden beri gözlerini yerden ilk defa kaldırıp asima bakti. Asim  kardeşi vuruldugunda da böyle olmustu soktaydi. Konusmayi bırak gözleri oynamıyor sadece donmuş şekilde duruyordu.
Asım kardeşinin ölümden sonra ilk defa böyle oldu keşke ben vurulsaydim da güle birşey olmasaydı diye iç geçirdi.

Barut engel olamamıştı, koruyamamisti babasının intikamindan.
Gülü o gün depoya gelen annesinden öğrendiklerinde sonra solugu babasının yerinde almıştı.

**3 gün önce**

Sinirle arabadan inip sevvalin de inmesini bekledim.

"Senin gülün yanına yaklaşarak onu nasıl tehlikeye attığının farkindamisin!?"

"Yapamıyorum barut....yalvaririm bırak kızıma gideyim..."şevval gülün öz annesiydi onu bulmam çok zor olmuştu ama bulmuştum.

Ama güle soyleyemedim belki beni affetmicek ama sadece onu korumak için yaptım.

"Hayır! Senin ona yaklasman ona kendini gostermen demek gülün ölmesi  demek! Bu yüzden sakin! Sakin bir daha gülün karşısına çıkma! "
Şevval kendini onumde yere atarak ayaklarimi tuttu. Ben onları ayırmak istemiyordum, gülün annesinin olduğunu bilsin mutlu olsun istiyorum ama başına birşey gelcek diye buna asla izin veremem asla!

"Ali de bırakmıyor...barut yalvaririm kızıma sarilmama izin ver 20 yıldır onsuz ölüyorum ben...her gün başına bisey geldimi hastalandımi diye ölüyorum...."yerdeki kadın hickirarak ağlamaya başlamıştı. Içim acıdı ama yapamazdım güle zarar verecek herşeye engel olmalıyım.

Eğilerek kadını yerden kaldırdım. Gözleri yaşlı yalvarircasina bana bakıyordu.

"Zamanı gelince emin ol ben sana gülü getircem sana söz veriyorum ama bir daha gülün  canını tehlikeye atma."
Sinirle ellerini  çekip karşımda durdu kadın.

"Ben onu senin baban yüzünden terk ettim. Senin  babanın pislikleri yüzünden ben kızımı mezarın birine bırakıp gittim...o benim sevgim olmadan büyüdü...hepsi senin o alçak baban yüzünden...beni kizimdan ayirdi. Ben mecbur kalmasaydim bırakırmiydim onu kimsessiz...Senin baban tehdit etmeseydi beni, karnimdaki bebeğimi öldürmek istemeseydi bunların hiçbiri başımıza gelmicekti!" Bağırıp göğsüme vuran kadının söyledikleri ile bir kez daha babama lanet ettim. Gül bunları ogrense beni asla affetmezdi. Benim babam yüzünden kimsessiz kaldığını öğrendiğinde beni birakcakti ben onsuz bir hicim yasayamam. Ölürüm  de gülsuz olmam asla!