Chapter 11: #JanoThrowback

11 1 0
                                    


Truth is, I am waiting for those words. Akala ko unrequited love iyong nararamdaman ko. But guess what, you are here, saying that you have feelings for me. Haha.



Jano



I want to let you all know the reason why I am a woman hater. Well, hindi naman masyado. Pero, rest assured, may reason kung bakit ganun ang trato ko sa mga babae. Hindi ko naman kasalanan na maging ganun ako eh.



Ang mga babae kasing walang pakialam sa nararamdaman naming mga lalaki. Ang paglaruan kami ay hindi madali sa part namin.



Siguro darating din yung part na babalik ako sa dati. [A/N: Kelan nga kaya?] Yung hindi na ako magsusungit sa mga babae. Yung hindi ko na sila sisigawan. Hindi ko na sisirain ang kanilang mood. Now, I'm not ready for a relationship. Basta darating tayo diyan. Huwag nga kayong excited. Haha.



*Three years ago*



It was third year highschool. If I remember it right, last week nang October noon habang kumakain kami. I saw an angel na nagpatibok agad sa puso ko.



Love at first sight kung tawagin.



Syempre, kaming mga lalaki alam ninyo na kung paano namin i-treat ang mga babae. Konting lapit...



"Miss, anong pangalan mo?" tanong ko sa magandang babaeng nasa may hallway.


"Rein. Why?" sagot niya.



Meet Rein Sanchez. Brown-eyed, perfectly carved nose, long eyelashes, at laging may contact lens. Para siyang buhay na manika. Ibinagsak ata ang anghel na ito sa lupa para makapagpasaya sa akin.



"Nice to meet you, Rein."


"And you, Mister?"


"Ah. Eh."



Natulala ako kasi tinanong niya kung ano ang pangalan ko.



"Huh?" takang tanong niya.


"Jano Sonriquez."


Meet Me HalfwayWhere stories live. Discover now