İki ağacın arasında bi yerde
Bi bankı boş bırakmışlar kahverengi
Kahve de nasıl bi renkse !
Bekliyorum sabır taşı ağırlığınca
Gelenden geçenden beklentilerim çığ gibi
Kimse de yanıma oturup bugün saate kaç kere baktın diye sormuyor
Ya da sarı mı siyah mı?
Üç ne de küçük bi sayı keşke bilsen dese!
Gelip de ağlasa dökse içini
Alıp götürse herşeyi o an
Sonu olmasa sonu
Herşeyin sonu varya işte bunun sonu olmasa
Duygusuzluktur
Bari bi duygu sonsuz olsa
O kadar boş hayat o kadar
Şu yedi buçuk milyar insanı kalem farz et
Kaç tanesi yazar ki benim için ?
Kaçı yazmayı biliyor ki zaten ?
Okumaksa ince bir çizgidir
Okuyup bakmak var
Okuyupta görmek
Birde üstünde gezmek
Nirvanayı hedef bellemek
Mahcubuz tanrıya
Tanrı da kendine
Biz varız diye
Üstelik farkındayızda
Hayvanın neden hayvan olduğundan
Haberdarızda.
