Neye umut açar bu gül
Şuuru yerindeyken neden çeker acı günü
Akla laik değil ki bu sofra
Boşa pişer tencere ayaz da
Kitabın sonu mutsuzdur da
Çırpınıp durur kahraman içinde
Yaşanmışlıkları muhattap almaz geleceği heybesinde
Bir yanılgı mı gözlerin de yüzen deniz , bir serap ?
Kendi kaşığında boğulan çoktan av olmuş balık mı!
Yağmurun aşkı sesinden mi anlaşılır toprağa ?
Toprağın nacizane cevabı mıdır kokusu
Rüzgarın emri mi yeryüzü
Astarsız ceketin bayram ertesi şenliğinin esintisi mi ?
Neden yorulurum dururken
Halbu ki hayat dolar sana koşarken nefesim
Perdelerin arkasında ki çocuk sen !
Ne zaman edep ve asillikle dolucak
Lakaitliğin olgunluğundansa
Ne zaman büyüyecek hayat
Ne zaman adam olucak !
Üstadımın kelamından tek sende caydım
Kalbime liman mı ,
Gözlerimin ufkuna yelken mi açacaksın?
