Yağmurlardan çıkagelmişti kadın
Adam aşık adam şüpheli
Sis lambalar kadar , gece ise aydın
Adam sabırsız adam elemli
Çınarın altında büyümeye başlamışken
Bir cızırtıda olsa kadın farketti
Hem de dönülmesi güç yola girerken
Gönlü koşa koşa gitti kadın seyretti
Ilkin enaniyeti kaybetti
Evvelin de durmamıştıya
Büyük bir yıkımı fark etti
Adamın yıkımı yoktu durmaya
Kışa döndü kadın ayaz kaldı
Adam başka yağmurların delik teşi
Kadın yarasına baktı sonum sonsuzum dedi ağladı
Sonsuzluk kadın da yağmurun ateşi
