Solmuş mezar taşında ukala çiçek sevgiye aç ve dilsiz
Bir de tilki var
Bir kadının mektubunda dolanır bu ikisi
Mektubun her yanında adam asmaca oynayan çocuk sesleri
Tanrı şahidimdir ki seni seviyorum diyerek atmış ilk adımı , ne yazmış olabilir ki denerek açılıcak olan pimi çekili taze bombaya
Tanrı ne kadar varsa bu ilk satıra o kadar şahit.
Silkelemiş ağzını üç-beş karalamaya kuru yapraklarını düşürmüş
Geriye kalan üç-beş'i de rüzgar almış götürmüş
En geriye kalanıda sanki buraya kadar yazılan her kelime bir köpeğin istediğini alana dek havladığı , havlarken de harcadığı nefesi kadar değersizmiş gibi burdan sonrası ben diyeyim mayın tarlası sen de araf.
Ne istedi şimdi bu kadın
Yaptıkları, yapıyor oldukları yetmezmiş gibi mezarını kazdığı , o da yetmezmiş gibi üstüne bastığı lanet dolu , kahırdan , kederden , dertten başka gram bişeyin bulunmadığı dünya da daha ne verebiliriz ki ?
Zaten ne istedi de biz yok dedik ki ?
