Okullar açılalı 2 hafta oldu. Okulda zaman çok çabuk geçiyor. Ama sıkıcı derslerde hiç geçmiyor (biyoloji, edebiyat gibi). Son dersimiz müzikti, hoca herkese 1 enstrüman verdi ve birde ritim verdi.
Herkes o ritime göre enstrümanları çaldı. Herkes kafasına göre sesler çıkardı. Bende kafama göre enstürümanı çaldım. Sanki o enstrümanın sesini yükselttikçe icimdeki bütün nefret, sinir eriyip gidiyor gibiydi. Her rahatladiğimda daha çok enstrümana vurdum ve daha çok rahatladım. Vurdukça daha cok rahatladım. Vurdukça daha cok sinirim gitti.
Vur banagğğ😂😂
Artık kafama göre vuruyordum. Ritim umrumda bile değildi. Kafama göre sesler çıkartıyordum.
Hoca benim farklı çaldığımı farketti ve bütün herkesi susturdu. Tam bana bağıracaktıki zil çaldı. Bende konuşmasına izin vermeden hemen çantamı alıp sınıftan çıktım.
............
1 hafta sonra;
Bugün cumartesi sabahı ve erken kalktım. Evet yine erken kalktım. Ben. Ben. Ben.
Ama bu sefer isteyerek erken kalktım. Çünkü annem bana dün yemekte 'psikolojik baskı' yaptı. Anlatıyorum.
Sabah mutlu mutlu kalktım. Mutlu mutlu mutfağa gittim. Güzel güzel yemek yiyiyordum ve annem bana bakarak "Çok kilo almışsın" dedi. "😨" ben şok, ben iptal, ben vefat.
Sonra öğlen yemeğinde " Kilo almaya baslamışsın az ye" dedi ben yine şok, ben yine vefat.
Akşam yemeğinde bana ekmek bile vermedi, neymiş kilo alıyomuşum. 'Heh spor yaparsam hicbiseyim kalmaz.' Dedim ve bu gün spor yapmaya karar verdim.
Hemen duşa uçtum, üstüme spor kıyafetlerimi geçirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yanıma çantamı, kulaklığımı ve telefonumu aldıktan sonra mutfağa gittim. Buzdolabını açtım ve spor yaparken açlıktan bayılmamak için birşeyler atıştırdım.
