GİZLİ NUMARA (#wattys2017)

BÖLÜM 5 - Hastane

MultiMedya; BÜŞRA

Gözlerimi açtığımda daha doğrusu açamadiğimda çünkü, sanki göz kapaklarima öküz oturmuş gibi hissediyorum. Biraz zorladim ama öküzü kaldırmaya ikna edemedim, zaten yorgun olduğum için bende pes ettim.

Yanimda konuşanlar vardı, bende biraz onları dinledim.

Galiba hastanedeyim. Çünkü hani şu hastane kokusu vardır ya, aynı o kokuyor.

"Aynur, kendini çok yordun be güzelim, bak kızın burda, şu an iyi, hiçbir tehlike yok, hadi bırak artık ağlamayı"

Bunu diyen babamdı. Demek annem çok ağlamış, yani bende olsam bende ağlarım, sonuçta gözleri önünde bir anda yatağa yığıldım. Ay annem yaa, kiyamam ben ona.

"Anne hadi biraz dinlen, sabahtan beri uyumadın, Büşra uyandığında haber veririz sana" dedi abim.

"Aynur yenge, ben sana biraz su getiriyim, perişan ettin kendini, rahatlarsın" bunu diyen de Burak 'dı.

Demek herkes burda. Gelmeselerdi zaten tirip atardım. Büşra 'nın gazabına urarlardı.

"Teyzem hadi biraz dinlen, Lütfen, hem bak Büşra uyandığında seni böyle görürse üzülmez mi?" Bunu diyen de Hilal 'di. Canim kuzenim.

Artık gözlerimi açmak istiyorum.

Öküzü biraz daha zorladim ve o da hiç beni kırmayıp kalktı. Gözlerimi açtığımda herkes anneme bakıyordu. Hasta benim ya, benimle ilgilenin.

"Hastaya yardım, help me!!" Dedim. Çünkü kalkmaya çalışıyordum.

Beni duyan herkes anında bana baktı ve herkesin yüzü gülüyordu, onların bu hali beni çok mutlu etti.

"Ne sırıtıyonuz? Gelin yardım edin"

Hemen yanıma koştular önce annem sarıldı.

"Kuzum, canımın içi, iyimisin birtanem?"

"Iyiyim anne, biraz yorgun hissediyorum sadece" dedim ve kocaman sırıttım.

Annemin gözlerinin altı mosmordu ve gözleri kan çağına dönmüştü. Yani uyumadigi her halinden belliydi. Off annem ya, perişan etmişsin kendini. Onun bu halini görünce tutamayıp gözlerimdeki yaşlari bıraktım. Annem bana sarıldığı için ağladığımı görmemişti, eğer görseydi oda ağlardı.

Abime baktığımda bana kaş göz işareti yapıyordu. Anladığım kadarıyla ağlamamamı söylüyordu, sonra annemi işaret etti ve geri bana dönüp tek gözünü kırptı.

Aslında seviyorum abimi. Biraz sinir ediyor ama, beni sevdiğini biliyorum.

Annem sarılmayı bıraktı sonra abim sarıldı.

"Çok endişelendim sulu göz" dedi kulağıma fısıldayarak.

"Sana sarılmayı özlemişim" dedim bende fısıldayarak.

"Abin hep yanında, seni bırakmayacağım kızıl kafa" dedi.

"Seni seviyorum abim" dedim ve yine gözümden bir yaş süzüldü.

"Bende seni sulu göz" dedi ve sarılmayı bırakıp hızla odadan çıktı.

O da düşünüyor beni. Ağladığını kimse görmesin diye kaçtı, biliyorum.

"Kuzen ne bu halin? Bayılmalar falan, hayırdır?" Dedi Hilal ve tek gözünü kırptı. Sonra yanıma gelip sarıldı.

Herkes sırayla sarıldıktan sonra doktor geldi. Yakışıklı adammış. Boy, pos, endam maşallah maşallah...