Ik zit even in een trance nadat hij dit doet. "Souhaila met wie praat je?!" Hoor ik mijn moeder nog roepen. "Postbode." Roep ik terug. "Ik ga er van door." Zegt de jongen man; Hicham. "Dankjewel, tot morgen." Zeg ik met een glimlach. Ik kan haast niet wachten tot morgen, hij straalt echt, wauw! Ik leg het pakketje binnen en loop snel naar kaoutar's huis. Eenmaal daar aangekomen vlieg ik in haar bed. "Heb je nog gesproken met je broer?" Vraagt Kaoutar. "Nee joh ben daar net even mijn broer's training gaan halen, niets speciaal." Zeg ik terwijl ik op mijn gsm zit. "Hmm jij en Redouan niets speciaals? Geloof ik helemaal niets van." Zegt ze al lachend. "Kaoutar ik heb vandaag zooo een knappe postbode aan de deur gehad." Zei ik met een lachje. "Ooeh girl it's ramadan." Zegt ze al lachend. Maar dan besef ik me even dat ze wel gelijk heeft. "Ach niets." Zeg ik terwijl ik mikn krullen naar de andere kant van mijn gezicht gooi. "Wanneer gaan we nou weer op reis?" Vraagt ze met een pruillipje. "Over een weekje! Met Sarah en Yasmine wordt de vakantie echt top." "Jaa klopt." Zegt ze ditmaal vele rustiger. Het zal wel aan de honger liggen denk ik.
Na een uurtje of 2 ga ik naar huis om nog m'n moeder te gaan helpen. Onderweg naar huis scroll ik op mijn instagram en zie opeens een volgverzoek van ene Hicham! Zou dit dé Hicham zijn? Hij is zò knap, i just can't! Ik klik op zijn profiel en zie wel degelijk zijn foto. Accepteren of niet?
Ik kies er toch maar voor om te accepteren, aangezien ik niets te verliezen heb. Na LETTERLIJK een 10 seconden krijg ik een berichtje binnen. *heyhoi* ik kies er maar voor om dit straks te beantwoorden. Ik steek mijn telefoon weg en stap snel naar huis, de zon is al bijna onder wat betekend Maghreb.
"Yemma ben thuis!" Zeg ik. "Allaslamtek." Zegt ze met een grijns. Mijn vader zie ik al vol honger zitten aan tafel. Ik groet hem even en leg hierna alles op tafel. Het is ondertussen 21:57 wat dus betekend etenstijd. Nadat we met z'n allen hebben gegeten komt mijn moeder direct met de vraag; "Wie was die jongen aan de deur daarnet?" "Zei ik toch daarnet al. De postbode." Zeg ik. "Souhaila, die jongen is lid van 1 van de grootste drugsbenden in Amsterdam. Wees eens niet zo naïef." Zegt m'n vader. Even in schok was ik, ja dat kan je wel zeggen.
JE LEEST
Ps: je was m'n alles
ActionDit verhaal is gebaseerd op een Boek dat ik heb gelezen en waar ik zwaar onder de indruk van was. Dit gaat over een 18-jarig meisje, genaamd Souhaila. Die de liefde van haar leven verliest, althans dat denkt iedereen. Want op een dag krijgt ze een b...
