27.Onthulling Samira

82 10 3
                                    

The day after

Redouan's perspectief
"Redouan inoe ka." Hoor ik mijn moeder zeggen. Ik heb de hele nacht geen oog dichtgedaan. Hoe kan ik zelfs als mijn toekomstige in de gevangenis zit. "Ik kom zo." Zeg ik zwak. Wat kan ze in godsnaam hebben gedaan!? " ik kan niet stoppen met ijsberen in mijn kamer. Als ze Hicham écht heeft vermoord, hoe komt dan dat altijd werd verteld dat hij was verdronken? Dan was dat dus allemaal maar een leugen... Ik ga naar de keuken en zie mijn moeder daar al staan. "We gaan vandaag naar Souhaila's ouders." Zegt ze met een glimlach. If she'd only knew... "Ewa is goed yemma, ik ga even naar Ilias." Zeg ik waarna ik haar voorhoofd kus. Ik trek snel mijn schoenen aan en loop naar Ilias huis.
*iphone gaat af* "Yo appie." Zegt m'n vriend Khalid. "Yo wat moet je man?" Vraag ik geïrriteerd. "Gaan we straks beetje poffen, beetje relaxen of wat?" Vraagt Khalid. "Saafi is goed." Zeg ik snel als ik Ilias naar buiten zie komen. Ik loop naar hem toe en zie hem een sigaret opsteken. Dit heb ik nog nooit gezien! "Eey man min teked!" Zeg ik geschrokken. "De stress weg roken." Zegt hij. Zijn ogen zijn niet normaal rood, ze vallen er bijna uit. "Doe normaal man we weten nog niets." Zeg ik om hem te kalmeren. "Niets?! Mijn fucking zus zit in de nor! Hou je kanker bek." Roept Ilias. Ik kijk hem aan en zie dat hij in tranen uitbarst. "Denk je dat het mij niets boeit, het is mijn vrouw!"
Zeg ik terwijl ik helemaal tril.

Souhaila's perspectief

Ik heb de zon zien opkomen deze ochtend en om eerlijk te zijn was dat het enige wat me kalmeerde. Ik heb de hele nacht geen oog dichtgedaan, al denken aan mijn ouders en geliefden. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik hier zit! Het lijkt wel allemaal 1 grote nachtmerrie waar ik nog uit moet ontwaken. "Opstaan jongedame." Zegt een Marokkaanse agent. Ik kijk doodserieus naar hem en zie hem lachen. "Je borgtocht is betaald, je bent vrij." Zegt hij. "Souhaila is het toch hé?" Zegt hij terwijl hij de cel opent. "Ja klopt, wie heeft m'n borgtocht betaald?" Zeg ik zacht. "Mooie naam, zus van Ilias? En een vrouw die veel geld heeft want het was een half miljoen euro." Zegt hij met een knipoogje. Bij die woorden voel ik me de grond inzakken. "Ik lachte maar meid." Zegt hij terwijl hij me een schouderklopje geeft. "Volg me maar." Zegt hij.

Na dat ik al mijn persoonlijke spullen heb genomen, stap ik naar buiten. Ik verwacht mijn moeder of vader daar te zien staan, maar zie in tegenstelling Hicham's moeder, Samira daar staan. "Salam." Zegt ze terwijl ze mij knuffelt. Wat hou ik toch van d'r!

Ps: je was m'n allesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu