"Klopt het dat je met Hicham in het water bent gesprongen?" Vraagt de man. Ik voel alles draaien, het lijkt net alsof ik mijn evenwicht verlies. "Ja." Zeg ik. Het heeft geen nut om te liegen, toch? "Is het waar dat je een minnares was Hicham?" Vraagt hij. "Ik was niet zijn minnares." Zeg ik zelfzeker, hoe durven ze me zelf zijn minnares te noemen. Ben ik een hoer misschien?!
De man kijkt op zijn klok en doet teken naar de agenten die achter me staan. "Morgen ondervraag ik je verder, het is te laat." Zegt de man terwijl hij op zijn klok kijkt. "Wat gebeurd er met me nu?!" Vraag ik met tranen in mijn ogen. "Je wordt voorlopig in een cel geplaatst." Zegt hij.
Ik stap achter de agente, en in een klein bakje moet ik al mijn persoonlijke spullen leggen. Ik doe mijn orebellen uit, armband, hoofddoek,... Ik kan zo wel verder gaan.
"Dit is je overnachtingsplaats voor deze nacht." Zegt de vrouw. "Ik weet dat je niets hebt gedaan." Fluistert ze in mijn oor. Ik kijk haar geschrokken aan. "Ik ben Emma , ik zal je helpen, maar nu gaat het nog niet het is te vroeg, je moet me vertrouwen." Zegt ze als ze mijn handboeien uitdoet en me in de cel opsluit. Ja, die zin is heel tegenstrijdig. Ik moet d'r vertrouwen maar ze gooit me in een cel?!
Zonder enig woord, neem ik plaats op het zogenaamde bed. Als ik er alleen al naar kijk, krijg ik al rugklachten. "Ik mis je Hicham." Zeg ik zacht. Het duurt niet lang voor ik in tranen uitbarst.
klein deeltje, wegens privé omstandigheden!
JE LEEST
Ps: je was m'n alles
ActionDit verhaal is gebaseerd op een Boek dat ik heb gelezen en waar ik zwaar onder de indruk van was. Dit gaat over een 18-jarig meisje, genaamd Souhaila. Die de liefde van haar leven verliest, althans dat denkt iedereen. Want op een dag krijgt ze een b...
