De volgende ochtend word ik met een goed humeur wakker, zeker als ik denk aan Hicham's berichtje! Ik ontgrendel mijn gsm en ga door mijn meldingen, dan zie ik weer een bericht van Hicham. *Je gaat wss nee zeggen, maar ik hoop echt van niet.* lees ik. Ik typ direct een berichtje terug *Oh jawel ik wil wel, wanneer en waar zie ik je?😌* Ik gooi mijn gsm op mijn bed en ga even in de douche. Aangezien mijn ouders 's Avonds bij mijn tante gaan eten voor Maghreb zou ik wel iets kunnen gaan eten met Hicham, puur vriendschappelijk. Nadat ik uit de douche kom kleed ik me snel aan, ik trek een witte broek aan met een licht blauw truitje en een jeansvest. Ik doe wat mousse in mijn krullen en nog een beetje makeup, klaar is kees. Voor dat ik het vergeet neem ik mijn GSM mee naar beneden en ga de deur uit. Iedereen is gaan werken, beter voor mij. *Kun je tijdens Maghreb?* Wella deze jongen wilt haram stuff doen tijdens de ramadan. Denk ik al lachend. *Is goed.* Typ ik terug. Ik ga naar buiten en zie dat het zonnetje lekker schijnt, ik doe mijn zonnebril aan en ga naar de stad. Ik moet nog een heleboel kleren kopen voor Spanje maar dat doe ik liever alleen, zonder mijn vriendinnen.
Nadat ik een aantal (veel) winkels ben binnengestapt ben ik geslaagd. Ik heb alles wat ik nodig heb en besluit naar huis te gaan. Ik heb ziekelijke honger vandaag. My god! Ik ga nog even snel naar de AH voor wat boodschappen, want de kasten zijn zo goed als leeg thuis.
Ik ga alle rayons af. En ik heb alles wat ik nodig heb, pff als ik niet was aan het vasten denk ik dat ik heel deze winkel had kunnen opeten. "Hee daar." Hoor ik opeens een zware mannenstem zeggen. Ik draai me om en zie Hicham. Hij is zò ongelofelijk knap, zijn groene ogen worden nog meer geaccentueerd door die lange donkere wimpers. "Hey." Zeg ik terwijl ik aanschuif. "Moet je dit allemaal zelf dragen straks?" Zegt hij al lachend. "Ja wat denk je dat ik niet sterk genoeg ben?" Zeg ik waarna we beide in de lach schieten. "Je komt deze avond toch zeker hé." "Ja m'n ouders gaan weg dus dat is geen probleem, waar wil je naartoe gaan?" Vraag ik. "Verassing." "Dat is dan 36,78 cent alstublieft." Hoor ik de kassierster zeggen. Ik schrik, ik had niet eens het gevoel dat we zo lang spraken. Ik neem het geld uit mijn portemonnee maar voel dan opeens Hicham's hand rond de mijne. Ik krijg het helemaal warm. "Ik betaal wel." Zegt hij. Ik heb zelfs niet de kans om nee te zeggen. Na we samen al het eten in de zakken hebben gestoken, gaan we naar buiten. "Moet ik je naar huis rijden?" Vraagt hij. Ik kijk rond en het eerste wat me opvalt op de parking is een Porsche. "Waar kijk je naar? Die porsche of wat, bolle toch, ik rijd in en volkswagen." Zegt hij al lachend. Ik schiet zo hard in de lach dat ik niet eens besef dat hij mijn hand vastheeft. Ik ken hem niet eens een week, maar wat ik bij deze jongen voel. Ik kan het gewoon niet beschrijven. Drugsdealer of niet.
Nadat hij me thuis heeft afgezet leg ik al het eten in de keuken. "Waar was je?" Vragen mijn ouders tegelijkertijd. Ken je dat gevoel dat je dan direct denkt dat je iets fout hebt gedaan? Nou dat heb ik nu. "Ik was even de stad in en daarna albert heijn." Zeg ik zo neutraal mogelijk. "Ewa saafe ga je straks mee naar Gatchem?" Zegt mijn vader. "Nee ik ga met me vriendinnen buiten maghreb doen." Zeg ik. Ik weet dat liegen niet toegestaan is maar, een leugentje om best wil kan soms wel. "Okë." Zeggen m'n ouders. Ik ren naar boven en neem direct andere kleren, ik ga voor een lange jurk met daarboven een langer truitje dat mijn kont bedekt. Ik poeder nog even alles bij en ga daarna oo mijn bed zitten. Ik zie een heleboel meldingen. Net dat ik ze wil openen krijg ik een belletje van m'n broer. "EEH JIJ, WAT DOE JE DAAR ALLEMAAL IN NEDERLAND!" Roept hij.
JE LEEST
Ps: je was m'n alles
ActionDit verhaal is gebaseerd op een Boek dat ik heb gelezen en waar ik zwaar onder de indruk van was. Dit gaat over een 18-jarig meisje, genaamd Souhaila. Die de liefde van haar leven verliest, althans dat denkt iedereen. Want op een dag krijgt ze een b...