Ps: je was m'n alles

Love or trust?

"Nou lieve Saloua daar ben je eentje te ver gegaan, dode mensen betrek je hier niet bij godverdomme!" Roep ik. Ik kan mijn woede niet meer bedwingen, ze heeft mijn leven verpest. Mijn trouw kan ik wel vergeten, mijn reputatie? Ook naar de klote. Carrière al zeker en vast! "Als je mij wilt vermoorden doe het dan." Zegt Saloua met een grijns op haar gezicht. "Vermoorden?!" Zeg ik met een sarcastische lach. "Je gaat boeten voor wat je mij hebt aangedaan. BOETEN ZEG IK JE!"
"Het was nooit mijn idee en nooit mijn bedoeling. Ik kreeg 1 miljoen euro cash uit betaald als ik jou leven ging verpesten. Denk je dat ik zo'n aanbod niet ga aannemen?! Hell no." Zegt Saloua. "Van wie moest je godverdomme mijn leven verpesten, van wie?!" Roep ik. "Kan ik niet zeggen." Zegt ze

Ik kijk rondom mij en zie een teaser staan. Ik pak hem van de grond en zet hem aan. "Ofwel ga je antwoorden op mijn vragen, ofwel gaat dit heel anders aflopen dan dat je had gehoopt." Zeg ik terwijl ik een stap dichter neem. "Je hebt de ballen niet Sou." Zegt ze al lachend. "Oh nee?!" Schreeuw ik, waarna ik haar elektrocuteer met de teaser. Ik leg de teaser neer en begin haar in haar gezicht te klappen, mijn vuisten in haar gezicht, in haar buik, overal. "Je hebt mijn leven verpest a fucking slet besef je wel wat je mij hebt aangedaan!" Roep ik. "Souhaila stop!" roept een bekende stem. Maar ik heb enkel een blik op Saloua. Ik slaag er op los, tot ik 2 handen rondom mijn heupen voel. "Laat d'r los." Hoor ik zachtjes. Ik begin te huilen, te snotteren alsof ik een klein kindje ben van 5. Ik draai me om en zie Redouan. "Ga weg! Laat me met rust!" Zeg ik al snikkend. "Je hebt het met Saloua gedaan en nu kom je naar mij?!"
"Ssst, ik kan alles uitleggen Souhaila inoe." Zegt hij zachtjes. "Bro ik handel wel verder met d'r af ga jij maar met Sou naar buiten." Zegt Jeffie. Ik probeer me te kalmeren en stap met Redouan naar buiten. Mijn hoofd staat gewoonweg op barsten, ik kan elk moment flauwvallen. Ook mijn lichaam staat vol blauwe plekken, na de afranseling van mijn ouders en broer....

"Souhaila we moeten praten." Zegt Redouan als we in zijn auto zitten. Ik kijk hem aan en zie geen persoon meer voor me maar een harteloos mens. Als hij maar wist hoe hard hij me gekwetst heeft. We zijn nog niet eens getrouwd, en hij heeft me al bedrogen!? "Met iedereen Redouan, maar toch niet met Saloua verdomme!" Roep ik. "Souhaila laat het me alsjeblieft uitleggen het is niet wat je denkt dat het is." Zegt hij zacht. "Ik was thuis, aan het douchen. Ik wist nog helemaal niets van wat er in de krant stond. Saloua kwam aanbellen, aangezien mijn moeder niet thuis was moest ik wel gaan opendoen. Toen ik aan de deur kwam heeft ze mij direct betast. Wollah Souhaila ze duwde mij in 1,2,3 op de zetel en ze kwam op mij liggen. En in nog geen minuut daarna kwam je broer binnen. Ik smeek het je geloof mij alsjeblieft. Je bent mijn vrouwtje, mijn bollie, mijn aapje. Ik kan niet zonder jou. We gaan hier samen doorheen, het is een moeilijke periode voor ons beide lieverd. Toen ik hoorde dat je was opgepakt was mijn hart gebroken. Wollah alsjeblieft laten we gewoon terug opnieuw beginnen." Zegt hij terwijl de tranen over zijn wangen rollen. In die 7 jaar dat ik Redouan ken, heb ik hem nog nooit zien huilen. Daarom dat het me zoveel doet.. "Redouan.. ik hou van je. Maar ik zal je nooit meer kunnen vertrouwen, en vertrouwen is het enige waar ik op bouwde met jou. Ik wil wel maar kan niet meer. De trouw moet worden afgelast. Ik kan me zelf en jou dit niet aandoen." Zeg ik met tranen. Mijn hart breekt in 1000'den stukken bij het uitspreken van deze woorden...