Rose [COMPLETED]

Negen

Rose POV

Ik schrik me dood als ik zie wie er in de deuropening staat. Het is Ethan, mijn ex die me bijna heeft verkracht. Ik ga tegen Cameron aan staan en knijp in zijn hand.

Hij heeft me gevonden. Ik dacht dat ik eindelijk van hem af was. Maar nee, hij staat hier. Voor mijn deur. Nog geen meter van me verwijderd.

Hij is boos. Ik heb me een week voor hem kunnen verschuilen en daarna ben ik hier gekomen. Ik dacht echt dat hij me hier nooit zou vinden. Hoe heeft het ooit zo ver kunnen komen?

'Wie ben jij?' vraagt Cameron

'Ethan, Rose der ex. Ik ben alleen nog niet helemaal klaar met haar.'

'Dat is dan pech voor jou.'

Cameron wil de deur dicht slaan maar Ethan slaat hem weer open. Cameron is veel gespierder dan Ethan en hij zou hem gemakkelijk aan kunnen, maar toch ben ik bang.

Ethan duwt Cameron aan de kant, stapt naar binnen en slaat de deur achter zich dicht. Ik ben naar de slaapkamer gerend en zit aan de andere kant van de deur met mijn rug tegen de deur aan.

Alsof Ethan me kan ruiken hoor ik hem naar de slaapkamer lopen. Ethan is alleen niet het enige wat ik hoor. De voordeur gaat weer open en ik hoor Nate's stem gevolgd door die van Aiden.

'Wat is hier aan de hand.' Ik had Nate toen op het strand ook een foto van Ethan laten zien. Het kan niet anders dan dat hij meteen weet dat het Ethan is die in ons appartement staat.

'Maak dat je hier weg komt!' zegt Nate tegen Ethan.

'Waar is Rose?' vraagt hij meteen daarna aan Cameron.

'In de slaapkamer.'

Ik open de deur een klein beetje en zie dat Ethan door Aiden en Nate naar buiten wordt getrokken. Cameron kijkt me door het kiertje in de deuropening aan. Ik gooi de deur open en ren in Camerons armen. Hij sluit z'n armen strak om me heen en ik druk mijn gezicht in zijn trui waarna ik in tranen uitbarst.

'C-Cam, i-ik w-was zo b-bang.' zeg ik snikkend.

'Hey, hey, rustig maar, hij is weg.'

Hij wiegt me heen en weer en dan hoor ik de deur weer open gaan. Nate staat in de deuropening. Ik maak me los uit Camerons armen en ren in die van Nate.

'Ik beloof je dat dit nooit meer gebeurt!'

Ik bedenk me dat Cameron echt geen idee heeft waar dit over gaat of wie Ethan is. Misschien is het dan nu toch tijd om hem dat uit te gaan leggen. Ik wilde het hem liever niet vertellen en hoopte met heel mijn hart dat deze dag nooit zou komen. Dat is ook de rede dat ik hem het verhaal nog niet heb verteld. Ooit zou ik het hem gaan vertellen, maar dat moet dan vandaag. Misschien is het ook maar beter zo.

Als ik weer een beetje gekalmeerd ben gaat Nate weer weg en gaan we op de bank zitten. Ik draai naar Cameron toe en begin te vertellen.

'Dat was Ethan. Mijn ex die...' ik val stil.

'Die wat?' vraagt Cameron bezorgd.

'Die me bijna verkracht heeft.' Als ik de zin uit mijn mond heb gekregen barst ik meteen weer in tranen uit.

Cameron trekt me in zijn armen en daarna op zijn schoot. Hij wiegt me rustig heen en weer sust me tot ik weer stil ben. Ik ga verder met uitleggen.

'Voordat ik hier heen kwam, had ik een relatie met hem. Op een avond liepen we samen door het park, volgens hem naar de uitgang, maar we liepen steeds verder het park in. Hij duwde me tegen en boom en ik verzette me met al mijn kracht, maar hij was natuurlijk veel sterker. Ik schreeuwde en gelukkig liep er nog een groepje hangjongeren rond. Zij hoorde me en trokken hem van me af waarna ze me naar huis brachten. Ik wou daar zo snel mogelijk weg en ruim een week later zag ik hier. Ik hoopte dat hij me hier nooit zou vinden, maar dat is dus mislukt.'

'Wow, dat is niet zomaar iets. Gaat het wel?'

'Nu, in jou armen, ja. Nu wel.'

Ik was iets rechter op gaan zitten om hem aan te kunnen kijken en wordt nu weer tegen hem aan getrokken. Hij geeft me een kus op mijn hoofd. Ik draai mijn hoofd en druk mijn lippen op de zijne. Ik schrik als de deur ineens weer open gaat. 

Het is Nate maar. Hij komt nog even kijken hoe het gaat. Ik vertel hem dat het prima gaat en dat ik echt wel veilig ben bij Cameron. Hij twijfelt maar geeft me dan gelijk. Ik heb hem belooft keihard te gaan schreeuwen als er weer iets gebeurt zodat hij het hoort. De muren zijn hier niet zo dik dus dat kan makkelijk.

Hij gaat weer terug naar zijn eigen appartement. Ik was naar hem toegelopen en loop nu terug naar Cameron en ga naast hem zitten op de bank. Ik leg mijn hoofd op zijn schoot en hij gaat met zijn hand door mijn haren heen.

'Ik beloof dat ik je veilig zal houden Rose, altijd!'

'Dankjewel Cam.'

Het blijft even stil. Het is een fijne stilte. Ik voel me veilig bij Cameron. Ik weet dat hij me altijd zal beschermen en me nooit iets zal laten overkomen.

Cameron POV

Ik schrok best wel van wat er net gebeurde. Eerst was ik boos, maar toen ze me alles uitlegde had ik eigenlijk alleen maar heel veel medelijden met Rose. Hoe kan je met zoiets leven? Je bent toch voor altijd bang? Ik moet er echt voor zorgen dat haar niks overkomt. Dat kan ik haar niet aan doen. Ik houd te veel van haar om haar meer te laten breken.

Er wordt weer op de deur geklopt en ik merk dat Rose schrikt. Ze gaat overeind zitten en maakt zich klein in het hoekje van de bank. Ik geef haar een kus op haar hoofd en loop naar de deur.

'U had pizza besteld?'