H7 Mates

334 22 3
                                    

Pov Thalita 

Ik kijk angstig naar Jessica,  Jessica geeft me een teken van rennen. Ik ren achter Jessica aan , er zit een paar meter tussen. Die heeft dat rennen snel onder de knie. Als we op de plek aankomen waar onze kleren liggen gaan we allebei achter onze boom staan. Ik Concentreer me op het terug veranderen. Als ik weer mijzelf ben doe ik mijn kleren weer aan. Jessica is ook klaar. We draaien ons om om naar huis te gaan. Maar daar staan twee jongens met enkel alleen een broek aan. Een Jongen met heel veel tattoos en blond haar en een jongen met zwart haar en ook een aantal tattoos. Ik naar wat Jessica doet. Ze staart naar de jongen met het blonde haar. Ik kijk voor me en zie de jongen met het zwarte haar. Ik kijk in zijn ogen en kan er niet meer uit kijken. Het is zo raar. Ik zie allemaal beelden van hem en mij. Dan ineens stopt het. 'Mates' zegt hij. Ik knik maar. Dan kijk ik naar Jessica ze lijkt toaal niet blij. Ineens veranderd ze in een wolf en rent weg. Ik wil erachteraan gaan maar de jongen met het zwarte haar houd mij tegen en de andere jongen  is al weg. Dit kan nooit goed zijn. Ik weet het en ik voel het. Ik laat me zuchtend op het gras vallen. Dit is gewoon niet normaal. Wat zou er zijn? 'Ik ben trouwens Chase' zegt de jongen naast mij. 'Thalita' zeg ik kort . 'Hoe oud ben je?' vraagt hij. Ik moet niet zo bot doen we zijn nu ook mates ik kan beter maar aardig doen en ook wat dingen vragen. 'Ik ben 18 vandaag geworden en jij?' zeg ik. Hij lijkt verbaasd te zijn dat ik nu uitgebreid antwoord. 'Ik ben 20' krijg ik als antwoord. 'Wat ben jij eigenlijk van de roedel?' vraag ik. 'Ik ben de Beta ik sta laat zeggen onder de Alfa. Jace is de Alfa van de roedel' legt hij mij uit. 'Dus nu is Jessicaals ik het een beetje snap zijn ja mate?' vraag ik achterdochtig. 'Ja zij zijn net als wij nu mates' zegt hij. Oke eigenlijk snap ik er nog niet heel veel van alleen wel dat ik een wolf heb weet ik goed . Maar de rest is mij nog niet echt duidelijk. Maar het is zo raar dat ik een wolf heb en in een wolf kan veranderen. Er was toch helemaal geen wolven gen in mijn familie? Weer een vraag er bij dus. 'Hoe zit het met jou familie?' vraagt Chase. 'Uh  uhm ja hoe zal ik dat eens zeggen? Ik weet het niet ze hebben me achter gelaten bij het meer ' zeg ik. 'Echt?' vraagt Chase. 'Ja echt ' zeg ik. 'Welk meer?' vraagt Chase. Chase staat op en steekt zijn handen uit die ik aanpak. Hij trekt mij overreind. 'Kom ' zeg ik. Ik trek hem losjes aan zijn hand mee. Als we er zijn laat ik me weer op de grond zakken. Chase komt dicht naast mij zitten. 'Mooie plek' zegt hij. 'Vind ik ook deze plek geeft mij rust ' zeg ik.  'Snap ik ook wel maar heb je nooit een jeugd gehad?' vraagt hij. 'Jawel bij een echtpaar totdat ze zwanger raakte die vrouw dan en ik moest toen weg' zeg ik. 'Heftig' zegt Chase .  'Valt wel mee' zeg ik. 'Hoezo?' vraagt Chase die mij raar aankijkt. 'Het verhaal van Jessica is pas heftig voor mij is er nog hoop en voor haar lang niet op alle vlakken maar het is niet aan mij om dat aan jou te vertellen' zeg ik terwijl ik naar het water kijkt. 'Oke ik hoop dat alles goed is nu ze weg zijn gerend Jace en Jessica ' zegt Chase. 'Ik ook , ik ook , ik ook , ik ook' herhaal ik een paar keer. Jessica is gewoon zoveel voor mij geen betekenen , ze hielp mij met concentreren op mij wolf , was er voor mij toen ik bewusteloos en ze luisterd naar mij . Chase en ik zitten zuchtend en ongrust naast elkaar. 

Hoi lieve lezers

dit stukje is door mij Luna

volgende stukje doet @Racheltjuh 

xxxx @Lunasole 

Déjà vu?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu