Déjà vu?

H10. Vervolg ruzie

Pov Jessica

Met bange ogen kijkt Thalita naar Chase, sinds wanneer is hij zo kil? En hoe komen die schrammen op zijn wang, heeft Thalita dat gedaan? Ik hoor Jace nog een keer grommen en kik hem boos aan, zijn grote wolf is best eng als hij zo boven me hangt. Jace, ga van me af! roep ik boos via de link. Nee, jij moet eens naar mijn luisteren.Ik ben niet zoals mijn vader, ik zou nooit onschuldige mensen vermoorden en het spijt me dat mijn vader zo'n slecht persoon was. Zo ben ik echt niet en dat moet je gaan snappen want ik ben je mate! zegt hij zo rustig mogelijk maar ik hoor de boze ondertoon. Alleen als je van me af gaat en Chase weer normaal laat doen! zeg ik sissend. Hij gromt nog een keer maar gaat dan toch van me af, waarschijnlijk zegt hij iets via de link van hun roedel want Chase stopt meteen en loopt naar Jace toe. Snel sta ik weer op en loop naar Thalita toe, met mijn kop duw ik tegen haar rug en begin dan te rennen in de richtig van het huisje. 

Eenmaal daar aangekomen loop ik naar de boom waar ik mijn kleren had gelaten, ik verander terug en trek mijn kleren aan. 'Het gaat steeds makkelijker dat veranderen' zegt Thalita als we samen naar het huisje lopen. 'Klopt, maar hoe komt Chase aan die schrammen?' vraag ik nieuwsgierig. We lopen naar binnen en ploffen op de bank neer. 'Ik heb hem een paar keer goed geslagen met mijn nagels. Hij en Jace kwamen achter me aan toen ik opzoek ging naar jou dus ik moest mezelf verdedigen om jou eerder te vinden, helaas lukte dat niet' antwoordt ze. 'Het maakt niet uit, alles komt goed. Maar Chase veranderde ineens wel heel erg van gedrag' zeg ik. 'Nogal, eerst was hij lief maar nu deed hij zo kil' zegt ze zacht. Ik zucht diep als ik zie dat de jongens komen aanlopen, natuurlijk weer zonder shirt. 'Gelukkig, ze is een keer niet weggelopen' zegt Jace zacht. Hij had waarschijnlijk niet verwacht dat ik dat kon horen want hij kijkt me verbaasd aan als ik grom. 'Heeft Chase nog iets tegen mij te zeggen, iets in de richting van "sorry"?' vraagt Thalita wanneer de jongens op stoelen tegenover ons gaan zitten. 'Misschien' mompelt Jace. 'Sorry als ik je pijn heb gedaan maar ik kwam gewoon op voor mijn beste vriend en alfa' zegt Chase zacht maar hoorbaar. 'En ik kwam alleen op voor mijn beste vriendin' zegt ze sissend terug. 'Dankje' zeg ik en geef haar een kleine knuffel. 'En geef je me nu nog een kans?' vraagt Jace. 'Misschien, eerst maar eens laten zien dat je, je kan gedragen' zeg ik simpel. Hij gromt een keer maar stopt al snel als ik hem gek aankijk. 'En jij?' vraagt Chase als hij naar Thalita toe loopt. 'Goed, als je nooit meer op die manier tegen me doet en niet meer zo kil kijken' antwoordt ze denkend. 'Goed, laten we dan maar iets doen tegen dat wondje op je wang' zegt Chase lachend. Thalita heeft niet door wat hij bedoelt maar ik snap het meteen, hij gaat haar markeren. Zijn tanden veranderen in die van een wolf en hij zet ze in haar nek, voor ze ook maar iets kan doen is het al gebeurd. Hij laat los en kijkt lachend naar Jace die goedkeurend knikt. 'Wat? Wat was dat?' vraagt ze verbaasd. 'Hij heeft je gemarkeerd, nu kan iedereen zien dat je van hem bent en jullie wonden zijn weg' leg ik zacht uit. 'Ik zie toch dat ik iets moest doen aan die wonden' zegt Chase lachend. 'Als jij het maar niet waagt, en hou hem ook eens in bedwang!' zeg ik streng tegen Jace. 'Rustig aan kleintje' zegt hij lachend. 'Laten we wat eten maken' zeg ik tegen Thalital. Ze knikt en samen lopen we nar het keukentje, de jongens gaan lachend op de bank zitten.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Heei lieve lezers,

Dit hoofdstuk is geschreven door @Racheltjuh :)

Dus volgende wordt weer geschreven door @LunaSole

In de afbeelding hiernaast staat een foto van Jace, een knapperd he haha

xxRachel

Vote? Comment? Follow?