Déjà vu?

H25. vergeving

Pov Jace

Chase had beloofd om me te helpen, hij zou Jessica in de gaten houden tot ik iets had bedacht om het goed te maken. Maar nog steeds heb ik niks van hem gehoord, er zou toch niks gebeurt zijn? Ik hou van haar, ze is super en natuurlijk ook prachtig. Zuchtend stap ik uit bed, het was zo stil en rustig zonder Jessica. Ik trek een korte spijkerbroek aan met een zwart T-shirt, mijn haar doe ik gewoon slordig, het maakt allemaal toch niet uit. Zonder Jessica maakt het me allemaal niet meer uit, geen doel meer om moeite te doen voor mijn uiterlijk. Laat ik maar zelf even gaan kijken of ik Jessica kan vinden, misschien is ze al weg bij James. Daar kom ik maar op één manier achter, ik moet naar hem toe gaan en me zeker inhouden als ze er is. 

Ik zucht een keer diep, klop op de deurpost en nu gewoon wachten tot die slome de deur komt open doen. Het duurt even maar uiteindelijk komt James toch de deur open doen, waarom heeft hij geen shirt aan? 'Hee gast, wat doe je hier?' vraagt hij met een slaapstem. 'Ik kom even kijken of Jessica hier is' antwoord ik. Hij opent de deur verder, gaat aan de kant en ik loop snel naar binnen. 'Ze ligt te slapen dus doe zacht' zegt James zachtjes. 'Goed' mompel ik en loop door naar de woonkamer. Meteen valt mijn oog op het mooie meisje dat schattig ligt te slapen op de bank. 'Chase en Thalita zijn hier geweest, de meiden kregen een beetje ruzie met hem en dat koste haar veel kracht. De wonden zijn genezen maar ze is nog steeds uitgeput daarom slaapt ze nog even' legt James zacht uit. Voorzichtig ga ik naast de bank op de grond zitten, ze ligt er nu zo vredig bij dat is wel anders dan gister avond. 'Ze is een top meid, je hebt echt geluk met haar als mate' zegt James na een tijdje stilte. 'Ik weet het, ik moet gewoon wennen dat ik nu voorzichtiger moet doen. En met alle jongens, ze is prachtig en dan ben ik veelste jaloers wanneer de jongens haar aandacht geven' zeg ik zacht. 'Prachtig is ze zeker, maar geen zorgen ze is veelste gek op jou. Ze is gewoon een meid die goed met jongens kan opschieten' zegt hij. Verbaasd door zijn woorden kijk ik haar aan, ze ligt zo schattig te slapen. Dan valt mijn oog weer op de tatoeage, het was zo'n mooi gebaar van haar om mijn naam te laten tatoeëren. Ik schiet uit gedachten door James die de tv harder zet, met een boze blik kijk ik zijn kant op, dadelijk wordt ze nog wakker. Het enige wat hij doet is lachen, wat is zijn plan want James kennende doet hij dit niet zomaar. Ineens hoor ik een gaap langs me, ze is dus wakker, bedankt James. 'Jace, wat doe je hier?' vraagt haar zachte stemmetje. 'Uhm, ik kwam voor jou' zeg ik zacht. Langzaam gaat ze iets hoger zitten en kijkt me een beetje bang aan. 'Jess, het spijt me echt voor alles, ik werd jaloers en bang. Ik moet wennen aan alles maar geef me nog één laatste kans om te laten zien dat ik kan veranderen' zeg ik snel. Ze kijkt bedenkelijk, ik zie dat ze het toch wel overweegt. Hopen is het enige wat ik nu nog kan doen, zou ze het ooit kunnen vergeten dat ik haar pijn heb gedaan? 'Goed, omdat je mijn mate bent en er zo goed uitziet krijg je nog één kans.' zegt ze uiteindelijk. 'Bedankt, je bent geweldig' zeg ik meteen. Gelukkig sla ik mijn armen om haar heen en druk haar dicht tegen me aan, nooit laat ik haar nog gaan. 'J-jace...geen a-adem' hoor ik zacht. Snel laat ik haar weer los, 'sorry' zeg ik blozend. 'Het maakt niet uit' zegt ze lachend. 'We moeten snel even gaan kijken bij Chase en Thalita' zegt ze daarna. 'Goed, we gaan meteen' zeg ik en sta snel op. 'James, bedankt voor alles. Je bent een geweldige vriend' zegt ze. 'Geen probleem, het was gezellig met je' zegt hij lachend. Dan geeft ze hem een kleine knuffel, ik moet me goed inhouden om niet te gaan grommen. 

We komen aan bij het huis van Chase en Thalita, hopelijk is tussen hun nu ook alles goed. Jess opent de deur gewoon en loopt al naar binnen, ik volg haar maar snel. Beneden zijn ze nergens te bekenen, ze zijn vast ergens boven. 'We wachten wel even hier, boven ga ik ze echt niet storen' zeg ik tegen Jess. Ze knikt, ploft neer op de bank en zet de tv aan. Ondertussen is ze er wel achter dat het niet uitmaakt in welk huis we zijn, overal voelen we ons thuis. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Heeei iedereen,

Hier weer een hoofdstukje, geschreven door @Racheltjuh

Volgende weer door @LunaSole

xxRachel

Vote? Comment? Follow?